Κάθεται πλέον κάθε μεσημέρι κάτω από το δέντρο και αφού βγάλει το πουκάμισο ξεκινά να παίζει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που του μάθανε πολλά πολλά χρόνια πριν. Τον ίδιο τρόπο που ποτέ δε θα ξεχνούσε. Και χαιρόταν γι αυτό.
Και τριγύρω πλέον κανένας που το απαγορεύσει, είναι μόνος του. Σχεδόν.
Την ημέρα ή μάλλον την νύχτα που ζήτησε από τον πατέρα μια φυσαρμόνικα έφαγε μια σφαλιάρα συνοδευόμενη από ένα γέλιο. Κακό και κοροϊδευτικό γέλιο και το χειρότερο ήταν ότι έβγαινε από το στόμα του πατέρα.
«Αδερφή είσαι ρε; Άνδρας πράμα και να παίζεις με γυναικίσια» και ξανά σφαλιάρα και γέλιο. Τι ακριβώς ήταν τα γυναικίσια ποτέ δεν κατάλαβε.
Η μαμά δεν έφερνε αντίρρηση σε τίποτα ήθελε δεν ήθελε. Πρωί χωράφι, μεσημέρι φαγητό, βράδυ χωράφι, πιο βράδυ κρεβατοκάμαρα. Και το θέατρο της ζωής επαναλαμβανόταν με εκείνη θεατή στον εξώστη, μακριά. Μακριά από την σκηνή κι αν τολμούσε να κάνει ένα βήμα προς αυτήν, επενέβαινε ο άντρας του σπιτιού.
Θόρυβος-κλάμα.
Με τον τρόπο που του μάθανε, του άντρα του σπιτιού, με τον τρόπο που του είχε δείξει ο δικός του πατέρας όταν μικρός είχε τολμήσει να γλιτώσει από την καθημερινή τιμωρία της την δική του μητέρα. «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις» δικαιολογήθηκε στο γιο του αργότερα ο άντρας του σπιτιού.
«Πάντως δεν έχω δει κάποιον μαθητή να κάθεται με δάσκαλο» είχε απαντήσει στην δικαιολογία αυτήν ο γιος, πολλά χρόνια αργότερα.
Στο τάδε παρόν, μετά τις καθημερινές χειροτονίες του πατρός προχώρησε στην πόρτα με δάκρυα έτοιμα να βγουν.
Στην αυλή όλα ήταν σκοτεινά και ήσυχα. Φασαρία μόνο από το σπίτι, από τότε την σιχάθηκε.
Κρυφά τον κοίταγε ο παππούς, τον πλησίασε και του έδωσε την δική του την φυσαρμόνικα.
«Άμα δεν σιχαίνεσαι θα σου μάθω κιόλας» του είπε με σιγανή φωνή να μην τον ακούσει η κόρη του. Και ο άντρας της.
Δεμένη με μια κατάρα ήταν η φυσαρμόνικα του παππού, είχε δει έναν μεγάλο πόλεμο και δυο σκοτωμούς. Κάποτε είχε σώσει και τη ζωή του όταν την είχε ανταλλάξει με κάτι φαγώσιμο, δεν θυμόταν πια με τι. Την ανέκτησε με το τέλος του πολέμου όταν έκαναν γιουρούσι στο κελάρι του μαυραγορίτη, την πήρε ο ίδιος ο παππούς από τον λαιμό του.
Και τώρα την έδινε στον μικρό που ακόμη σκεφτόταν. Να μάθει ή θα ξεκινήσει έτσι καταλήγοντας να φέρεται γυναικίσια ;
«Θα με μάθεις να παίζω όπως εσύ παππού ε;» ρώτησε με τη σειρά του ψιθυρίζοντας.
«Καλύτερα, εσύ είσαι πιο καλός» του είπε απλά ο παππούς χαμογελώντας. Και άρχισε να του δείχνει, ενώ μέσα ξεκινούσε η παράσταση θόρυβος-κλάμα. Θόρυβος-κλάμα.
Θόρυβος-κλάμα.
Και άρχισε από την νυχτιά εκείνη να μαθητεύει δίπλα στον παππού όταν ο άντρας του σπιτιού ήταν πάνω στη σκηνή (θόρυβος- κλάμα) ή έλειπε από το σπίτι. Και να, η μουσική στα αυτιά πλέον ακούγεται καθαρότερη, αν και σπουδαγμένος μουσικά δεν ήταν ο παππούς. Είχε το «αυτί» κι αυτό έφτανε. Και να, ο παππούς χαίρεται πλέον επειδή προσφέρει, δεν είναι το βάρος που λένε στο σπίτι. Με τα μάτια, όχι με το στόμα. Όπως μιλούν οι δειλοί κι όσοι έχουν άδικο.
Του έμεινε στο μυαλό μια μελωδία του Μορικόνε όταν την άκουσε στην τηλεόραση σε ένα έργο με καλούς αγελαδάρηδες. Σαν τον πατέρα του, τον άντρα του σπιτιού. Και με το αυτί την έμαθε ο παππούς και του την δίδαξε.
Και ξαφνικά φεύγει ο παππούς και μένει η φυσαρμόνικα. Σκέφτηκε ο μικρός που πλέον μεγάλωνε να την βάλει μαζί του, αλλά ποιος ο λόγος;
Τότε ήταν που φύτεψε το βελανίδι στο χώμα, του έλεγε ο παππούς:
«Το δέντρο του Δία είναι η βελανιδιά και των βασιλιάδων των δικών μας» τονίζοντας έτσι την Μακεδονίτικη καταγωγή του. Και μεγάλωνε το δέντρο, όπως μεγάλωνε κι ο μικρός που έμαθε να παίζει φυσαρμόνικα.
Στο σπίτι πλέον έχει την θέση του άντρα, ο δικός του πατέρας είχε φύγει λίγο καιρό μετά τον παππού. Δεν αναγνώριζαν όλοι την υπεροχή του και ο άντρας του σπιτιού τα έβαλε με άλλον άντρα άλλου σπιτιού. Τον λάθος άντρα του λάθος σπιτιού.
Κι αναγκάστηκε να αναλάβει ευθύνες νωρίς, είχε να ζήσει τη μάνα του.
Δουλειά και σπίτι αλλά μεσημέρι φυσαρμόνικα. Κάθε μεσημέρι πήγαινε στον ίσκιο της βελανιδιάς κι έβγαζε το πουκάμισο του. Ξάπλωνε κι έπαιζε για καμιά ώρα, αν ευκαιρούσε τα βράδια έπαιζε περισσότερο.
Και πάντα τελείωνε με το τραγούδι του άντρα με τη φυσαρμόνικα που είχε ακούσει στην παλιά του τηλεόραση όταν το βελανίδι δεν είχε φυτευτεί ακόμη στο χώμα.
Κι η μητέρα του άκουγε και η παράσταση είχε αλλάξει πλέον τίτλο, θόρυβος-γέλιο. Θόρυβος-γέλιο.
Θόρυβος-γέλιο.
Η επιβολή του 23% στα φροντιστήρια, στα ιδιωτικά σχολεία αλλά και στους λοιπούς φορείς της ιδιωτικής εκπαίδευσης γέννησε και θα συνεχίζει να γεννά αντιδράσεις -δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες είναι μια άλλη ιστορία- από όλους τους εμπλεκομένους σ΄ αυτή. Πολλοί κάνουν λόγο για πλήρη κατάρρευση του χώρου αυτού με απρόβλεπτες συνέπειες για ιδιοκτήτες...
γυναίκα σε κάθε βήμα της πορείας της γέννησης θεωρείται σημαντική. Η αρμονία του ζευγαριού και το τρυφερό ενδιαφέρον του άνδρα ευνοούν στην έγκυο γυναίκα μια ισορροπημένη και γαλήνια ψυχοσωματική κατάσταση: όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι θετικές, ικανοποιητικές, το ίδιο μας το σώμα παράγει και εισάγει στην κυκλοφορία κάποιες «ηρεμιστικές» ουσίες, τις...
Καταρχήν τα οπτικοακουστικά δεδομένα έχουν μια φυσική ή τεχνητή μορφή (ήχος - φωνή, εικόνα, κείμενο) η οποία μετατρέπεται σε ηλεκτρονικά αναλογικά σήματα και αυτά με την σειρά τους με μια τεχνική διαδικασία μετατρέπονται πλέον σε ψηφιακά ηλεκτρονικά σήματα που είναι τετραγωνισμένες κυματομορφές. ...
Σκέπασε για κάνα δυο μέρες η λευκή μπέρτα την πόλη, δεν μπορώ να πω. Ευχαριστήθηκα βόλτα και σκουντούφλες στο χιόνι που είχα να δω από τα χρόνια του δημοτικού....
Όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε τον όρο «αμόκ» για να περιγράψουμε είτε απλές καταστάσεις όπως ξέφρενα παιδιά σε ένα πάρτυ γενεθλίων είτε πιο συνθέτες όπως μια μαζική δολοφονία.
Συνήθως η αναφορά αυτή γίνεται όταν κάποιος βρίσκεται σε μια διαταραγμένη ψυχική κατάσταση που προκαλεί όλεθρο.
Στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί θα μάθ...
Δύσκολη η προσαρμογή. Δύσκολος ο θάλαμος. Δύσκολες οι σκοπιές. Νιώθεις ότι στερείσαι της ελευθερίας σου. Χάνεις την άνεση του σπιτιού σου. Χάνεις τις προηγούμενες ανέσεις σου. Μοναξιά....
Πρέπει να φεύγουμε πάντοτε μακριά από το σπίτι μας και τον τόπο που ζούμε για να κάνουμε....διακοπές;
Δεν είναι υποχρεωτικό...αν σκεφτούμε ότι οι διακοπές συνεπάγονται διακοπή από οτιδήποτε συνηθισμένο, προγραμματισμένο, καθημερινό, τετριμμένο, στρεσογόνο, υποχρεωτικό, (κατα)αναγκαστικό, επαναλαμβανόμενο (ακόμα και να μας αρέσει και να το
...
Ο φετινός χειμώνας, μόνο βαρύς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Ήταν ήπιος σε σημείο ανησυχητικό και ταυτόχρονα εκνευριστικό για τους θαυμαστές -όπως ο γράφων- της τόσο ιδιαίτερης αυτής εποχής. Παρ΄όλα αυτά, η άφιξη του καλοκαιριού, του τόσο όμορφου και ιδιαίτερου ελληνικού καλοκαιριού, σηματοδοτεί την αφετηρία μιας εποχής που τόσο έχει τα...
Πολύ συχνά βλέπουμε σε αμερικανικές παραγωγές, να ξεφεύγουν από ολόκληρες συμμορίες που τους καταδιώκουν ή ανθρώπους που μπορούν να το σκάσουν από τη φυλακή φτιάχνοντας και στις δύο περιπτώσεις ένα λειτουργικό διαστημικό σκάφος με λίγο περισσότερο από ένα κλιπ χαρτιού, μια μπαταρία C, και έναν άδειο σωλήνα οδοντόκρεμας....
Περίπου 50 χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, κοντά στο Ζαγκλιβέρι, στις παρυφές ενός δάσους από βελανιδιές, βρίσκεται το οικοχωριό «Σκάλα». Πρόκειται για έναν χώρο στον οποίο ζουν μόνιμα επτά ενήλικες και τέσσερα παιδιά, σε δύο σπιτάκια και δύο τροχόσπιτα. Όσο για τις ομαδικές συγκεντρώσεις τους, οι κάτοικοι χρησιμοποιούν ένα τρίτο σπίτι – πυρήνα, όπου μαγε...
Αν θα έπρεπε να υπάρχει ένα resolution για φέτος αυτό είναι πως θα κάνουμε περισσότερα για να σώσουμε τον πλανήτη. H αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι πιο επείγουσα δεδομένου ότι τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα εξακολουθούν να αυξάνονται το 2020, παρά το παγκόσμιο lockdown.
...
Πολλές φορές νομίζουμε ότι το έντερο κάνει θόρυβο επειδή πεινάμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι χρειαζόμαστε τροφή, καθώς συχνά παρατηρείται αμέσως μετά το γεύμα.
Το γουργουρητό είναι ο ήχος που οφείλεται στις συσπάσεις του εντέρου κατά τη διάρκεια της πέψης και είναι φυσιολογικό. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει καθώς τα οξέα που δημιουργούνται στο στ...
Άντρες. Τι μεγάλο κεφάλαιο στην ζωή μιας γυναίκας; Το άλλο μας μισό. Κι ας μην το βρούμε ποτέ, τουλάχιστον όσο υπάρχουν αυτοί, υπάρχει και η ελπίδα, πως είναι κάπου εκεί έξω και μας περιμένει. Τι λέω μας περιμένει; Αδημονεί. Τι γιατί; Γιατί έτσι το έχω φτιάξει στο μυαλό μου....
Η κριτική έχει πάντοτε ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι στη ζωή μας να μας αποφεύγουν και να κρύβουν πολλά από εμάς. Έτσι δημιουργείτε απόσταση ανάμεσά μας και πολλές φορές και μια μορφή ανταγωνισμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διατηρείται ένας φαύλος κύκλος όπου ο ένας κρίνει τον άλλον.
Υπάρχουν όμως δικές μας ανάγκες που μας οδηγούν στην κριτική....
Στάθηκα τυχερός που έγινα και εγώ με τη σειρά μου ένας από τους πάμπολλους αναγνώστες του βιβλίου «Αιχμηρά αντικείμενα» της Gillian Flynn.
Αστυνομικό θρίλερ δηλώνει η συγγραφέας, εγώ προσθέτω πως είναι μια κοινωνική αποτύπωση μιας επαρχίας που θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη και όχι μόνο στην Αμερική. Ιδιαίτερα καταθλιπτικό...
O Σταυρός του Νότου, έχοντας κλείσει τα 20 χρόνια του και συνεχίζοντας για την 3η δεκαετία μιας σπουδαίας μουσικής πορείας, φιλοξενεί και φέτος καλλιτέχνες που έχουν τιμήσει τις 3 σκηνές με την παρουσία τους τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και νέους, πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες που βρίσκουν έδαφος να παρουσιάσουν τις δημιουργίες τους....
Σε ένα κατσαρολάκι με λίγο αλάτι βράζουμε για 5 μόνο λεπτά τις γαρίδες που έχουμε ξεπλύνει καλά. Αφαιρούμε από το νερό και τις αφήνουμε στην άκρη. Κρατάμε το ζωμό από τις γαρίδες και αν χρειαστεί συμπληρώνουμε κι άλλο νερό και βράζουμε μέσα στο ζωμό αυτό τα ζυμαρικά μας. Θα τα αφήσουμε λίγο λιγότερο από το χρόνο που γράφουν καθώς θα ολοκληρωθεί το μαγείρεμά ...
Το να φτιάξετε ένα στιλάτο σπίτι θέλει χρόνο και στην προσπάθειά σας να διακοσμήσετε ένα δωμάτιο πολλές φορές φτάνετε στο σημείο όπου ενώ έχετε κάνει τα πάντα νιώθετε ότι κάτι δεν πάει καλά.
...
Ο χειμωνιάτικος καιρός σηκώνει συγκεντρώσεις στο σπίτι με κρασί, καλή παρέα και καλό φαγητό. Σχεδιάζεις κι εσύ να καλέσεις τους φίλους σου, για να τους κάνεις το τραπέζι; Δες πως ετοιμάζεις το σπίτι πριν το δείπνο αλλά και τι μπορείς να κάνεις αμέσως μετά, για να μη σε πιάσει πανικός.
...
