Κάθεται πλέον κάθε μεσημέρι κάτω από το δέντρο και αφού βγάλει το πουκάμισο ξεκινά να παίζει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που του μάθανε πολλά πολλά χρόνια πριν. Τον ίδιο τρόπο που ποτέ δε θα ξεχνούσε. Και χαιρόταν γι αυτό.
Και τριγύρω πλέον κανένας που το απαγορεύσει, είναι μόνος του. Σχεδόν.
Την ημέρα ή μάλλον την νύχτα που ζήτησε από τον πατέρα μια φυσαρμόνικα έφαγε μια σφαλιάρα συνοδευόμενη από ένα γέλιο. Κακό και κοροϊδευτικό γέλιο και το χειρότερο ήταν ότι έβγαινε από το στόμα του πατέρα.
«Αδερφή είσαι ρε; Άνδρας πράμα και να παίζεις με γυναικίσια» και ξανά σφαλιάρα και γέλιο. Τι ακριβώς ήταν τα γυναικίσια ποτέ δεν κατάλαβε.
Η μαμά δεν έφερνε αντίρρηση σε τίποτα ήθελε δεν ήθελε. Πρωί χωράφι, μεσημέρι φαγητό, βράδυ χωράφι, πιο βράδυ κρεβατοκάμαρα. Και το θέατρο της ζωής επαναλαμβανόταν με εκείνη θεατή στον εξώστη, μακριά. Μακριά από την σκηνή κι αν τολμούσε να κάνει ένα βήμα προς αυτήν, επενέβαινε ο άντρας του σπιτιού.
Θόρυβος-κλάμα.
Με τον τρόπο που του μάθανε, του άντρα του σπιτιού, με τον τρόπο που του είχε δείξει ο δικός του πατέρας όταν μικρός είχε τολμήσει να γλιτώσει από την καθημερινή τιμωρία της την δική του μητέρα. «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις» δικαιολογήθηκε στο γιο του αργότερα ο άντρας του σπιτιού.
«Πάντως δεν έχω δει κάποιον μαθητή να κάθεται με δάσκαλο» είχε απαντήσει στην δικαιολογία αυτήν ο γιος, πολλά χρόνια αργότερα.
Στο τάδε παρόν, μετά τις καθημερινές χειροτονίες του πατρός προχώρησε στην πόρτα με δάκρυα έτοιμα να βγουν.
Στην αυλή όλα ήταν σκοτεινά και ήσυχα. Φασαρία μόνο από το σπίτι, από τότε την σιχάθηκε.
Κρυφά τον κοίταγε ο παππούς, τον πλησίασε και του έδωσε την δική του την φυσαρμόνικα.
«Άμα δεν σιχαίνεσαι θα σου μάθω κιόλας» του είπε με σιγανή φωνή να μην τον ακούσει η κόρη του. Και ο άντρας της.
Δεμένη με μια κατάρα ήταν η φυσαρμόνικα του παππού, είχε δει έναν μεγάλο πόλεμο και δυο σκοτωμούς. Κάποτε είχε σώσει και τη ζωή του όταν την είχε ανταλλάξει με κάτι φαγώσιμο, δεν θυμόταν πια με τι. Την ανέκτησε με το τέλος του πολέμου όταν έκαναν γιουρούσι στο κελάρι του μαυραγορίτη, την πήρε ο ίδιος ο παππούς από τον λαιμό του.
Και τώρα την έδινε στον μικρό που ακόμη σκεφτόταν. Να μάθει ή θα ξεκινήσει έτσι καταλήγοντας να φέρεται γυναικίσια ;
«Θα με μάθεις να παίζω όπως εσύ παππού ε;» ρώτησε με τη σειρά του ψιθυρίζοντας.
«Καλύτερα, εσύ είσαι πιο καλός» του είπε απλά ο παππούς χαμογελώντας. Και άρχισε να του δείχνει, ενώ μέσα ξεκινούσε η παράσταση θόρυβος-κλάμα. Θόρυβος-κλάμα.
Θόρυβος-κλάμα.
Και άρχισε από την νυχτιά εκείνη να μαθητεύει δίπλα στον παππού όταν ο άντρας του σπιτιού ήταν πάνω στη σκηνή (θόρυβος- κλάμα) ή έλειπε από το σπίτι. Και να, η μουσική στα αυτιά πλέον ακούγεται καθαρότερη, αν και σπουδαγμένος μουσικά δεν ήταν ο παππούς. Είχε το «αυτί» κι αυτό έφτανε. Και να, ο παππούς χαίρεται πλέον επειδή προσφέρει, δεν είναι το βάρος που λένε στο σπίτι. Με τα μάτια, όχι με το στόμα. Όπως μιλούν οι δειλοί κι όσοι έχουν άδικο.
Του έμεινε στο μυαλό μια μελωδία του Μορικόνε όταν την άκουσε στην τηλεόραση σε ένα έργο με καλούς αγελαδάρηδες. Σαν τον πατέρα του, τον άντρα του σπιτιού. Και με το αυτί την έμαθε ο παππούς και του την δίδαξε.
Και ξαφνικά φεύγει ο παππούς και μένει η φυσαρμόνικα. Σκέφτηκε ο μικρός που πλέον μεγάλωνε να την βάλει μαζί του, αλλά ποιος ο λόγος;
Τότε ήταν που φύτεψε το βελανίδι στο χώμα, του έλεγε ο παππούς:
«Το δέντρο του Δία είναι η βελανιδιά και των βασιλιάδων των δικών μας» τονίζοντας έτσι την Μακεδονίτικη καταγωγή του. Και μεγάλωνε το δέντρο, όπως μεγάλωνε κι ο μικρός που έμαθε να παίζει φυσαρμόνικα.
Στο σπίτι πλέον έχει την θέση του άντρα, ο δικός του πατέρας είχε φύγει λίγο καιρό μετά τον παππού. Δεν αναγνώριζαν όλοι την υπεροχή του και ο άντρας του σπιτιού τα έβαλε με άλλον άντρα άλλου σπιτιού. Τον λάθος άντρα του λάθος σπιτιού.
Κι αναγκάστηκε να αναλάβει ευθύνες νωρίς, είχε να ζήσει τη μάνα του.
Δουλειά και σπίτι αλλά μεσημέρι φυσαρμόνικα. Κάθε μεσημέρι πήγαινε στον ίσκιο της βελανιδιάς κι έβγαζε το πουκάμισο του. Ξάπλωνε κι έπαιζε για καμιά ώρα, αν ευκαιρούσε τα βράδια έπαιζε περισσότερο.
Και πάντα τελείωνε με το τραγούδι του άντρα με τη φυσαρμόνικα που είχε ακούσει στην παλιά του τηλεόραση όταν το βελανίδι δεν είχε φυτευτεί ακόμη στο χώμα.
Κι η μητέρα του άκουγε και η παράσταση είχε αλλάξει πλέον τίτλο, θόρυβος-γέλιο. Θόρυβος-γέλιο.
Θόρυβος-γέλιο.
Η τηλεοπτική και όχι μόνο, καθημερινότητα, κυριαρχείται -εκτός βέβαια από το survivor
και από την επιστροφή του Ντάνο στα τηλεοπτικά δρώμενα από τη "θέση" του ηθοποιού- από τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά σε σχέση και με τις εξορύξεις στην Κύπρο αλλά και από το Μακεδονικό ή αλλιώς, το Σκοπιανό αλλά και από ...
Και εκεί που κάθεσαι και πωρώνεσαι με το καινούργιο σου παιχνίδι κολλημένος στην οθόνη του υπολογιστή σου για δύο και βάλε ώρες, εκεί που προσπαθείς να βρεις την κλειδαρότρυπα κατά τις επτά το πρωί μέσα σε ζάλη και τυφλωμένος από το αλκοόλ (είσαι και πιτσιρίκος οπότε δικαιολογείται), εκεί που ξυπνάς το πρωί αγκαλιασμένος με το άλλο σου μισό (για αυτόν το μήν...
Τελευταία παίρνω συχνά το λεωφορείο.
Παρκάρω το αμαξάκι μου στην αφετηρία και έτσι είμαι η πρώτη επιβάτης και έχω το "προνόμιο" να διαλέξω την θέση που μου αρέσει.
Μπροστά-μπροστά, δίπλα στο παράθυρο.
Να βλέπω την διαδρομή.
Μέσα στην καθημερινότητα μου έχω 45΄ να σκεφτώ ό,τι πραγματικά νοιώθω.
Βλέπετε είναι γραμμή express....
Μια από τις μεγάλες μου αγάπες και συνάμα ασθένεια[από αυτές που έχουν μόνιμα συμπτώματα] είναι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ που μέσα από τη σύνδεσή μου με την ΑΕΚ [ένα από τα πάθη μου με το οποίο έχω μάθει να ζω] αποτελούν εδώ και δεκαετίες και όσο μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου, αναπόσπαστο κομμάτι της καθ...
Σήμερα είναι σκόμη πιο δύσκολες οι συνθήκες για τους άστεγους, μειώθηκαν τα συσσίτια και οι δράσεις αλληλέγγυων, την ώρα που μόνο στην Αθήνα είναι 800-900 άτομα, είπε η διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου...
Συμπληρώθηκαν ήδη πολλά χρόνια από εκείνη την ημέρα που με φόντο το γραφικό Καστελόριζο, ο τότε πρωθυπουργός , ανακοίνωνε την είσοδο της χώρας στα μνημόνια. Έκτοτε, έχει κυλήσει -όπως ο θυμόσοφος λαός λέει- πολύ νερό στο αυλάκι. Ακούσαμε πολλά, είδαμε πολλά, βιώσαμε και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να βιώνουμε, ακόμη περισσότερα και τραγικότερα.
Μια απλή ανα...
Όποτε μπαίνει ένας Σεπτέμβρης αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που αισθανόμουνα όταν το σχολείο απείχε δέκα μέρες από την ζωή μου.
Συναισθήματα, μάλλον. Αισθήματα, ερεθίσματα, καταστάσεις.
Όλα αυτά μαζί....
Αυτός ο τόπος χρειάζεται μια καλή φυσική καταστροφή είχε πει ο καντινιέρης στο Κοράκι, μια απίστευτη ταινία περασμένης δεκαετίας. Αυτή η ατάκα έχει κολλήσει στο κεφάλι μου από τότε και όσο περνά ο καιρός διαπιστώνω πως είχε δίκιο ο συγκεκριμένος αδιάφορος χαρακτήρας. Όντως αυτός ο τόπος χρειάζεται μια φυσική καταστροφή....
Την 25η θέση καταλαμβάνει η Ελλάδα στον παγκόσμιο «Δείκτη Περιβαλλοντικής Απόδοσης 2020» (Environmental Performance Index), υποχωρώντας από την 22η θέση το 2018....
Το μάνγκο είναι ένα εξωτικό φρούτο, που τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλές στην Ελλάδα.
Το ξεχωριστό άρωμα και η τροπική του γεύση το καθιστούν μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική επιλογή φρούτου, ενώ μπορεί παράλληλα να χρησιμοποιηθεί σε πολλές συνταγές για smoothies και χυμούς, σαλάτες, ελαφριά επιδόρπια και ιδιαίτερα dressing. Από την άλ...
Ανήκω, όπως και η πλειοψηφία των Ελλήνων, στη λεγόμενη ‘’μεσαία τάξη’’. Για να είμαι πιο ακριβής, ανήκω πλέον στη ‘’μικρομεσαία τάξη’’ αφού αναμφισβήτητα η χρόνια πλέον οικονομική κρίση, έχει υποβαθμίσει το βιοτικό μου επίπεδο όπως και πολλών άλλων Ελλήνων....
Όλοι περνάμε μέρες που νιώθουμε καταθλιπτικά συμπτώματα, όμως αυτό δεν σημαίνει πως έχουμε κατάθλιψη.
Πώς αναγνωρίζουμε αν πάσχουμε ή αν περνάμε ξυστά από την κατάθλιψη; Ο επίσημος οδηγός ψυχολογίας DSM μάς διαφωτίζει.
Η κατάθλιψη ή μείζων καταθλιπτική διαταραχή είναι μάστιγα, αφού μετά το άγχος είναι η πιο συνηθισμένη ψυχική διαταραχή.
Οι γυναίκες εμφανίζουν πιο συχνά κατάθλιψη από το...
Το “Go Ask Alice” (σε ελεύθερη μετάφραση: «Τράβα ρώτα την Αλίκη») είναι ένα μυθιστόρημα του 1971 και αφηγείται την ταραγμένη ζωή μιας έφηβης . Όσο ήμουν στα εφηβικά μου χρόνια πολλοί μου είχαν προτείνει να το διαβάσω αλλά για κάποιο λόγο ποτέ δε με τράβηξε. Έτσι, το διάβασα πολύ πρόσφατα, ως μη έφηβη πλέον. Πιο πολύ απ’ όλα μου κίνησε την περιέργεια το γεγον...
Η Bridget έχει στηρίξει τη ζωή της στην καριέρα της, που διακόπτεται όταν ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι είναι μόνο κατά πενήντα τοις εκατό σίγουρη για την ταυτότητα του πατέρα του μωρού της....
Στο κάστινγκ της σειράς επικρατούν οι έφηβες/οι καθώς και οι νεαροί ενήλικες. Προφανώς σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες θεατών απευθύνεται κιόλας. Και όμως. Φρονώ ότι σχεδόν απαιτείται και επιβάλλεται (!) και η παρακολούθηση από κηδεμόνες και γονείς και όσους τέλος πάντων παίρνουν μέρος στη ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων....
Η διακόσμηση ενός υπνοδωματίου πρέπει να δημιουργεί οικειότητα. Να έχει την απαραίτητη ιδανική ατμόσφαιρα, να είναι άνετη, ξεκούραστη, ιδιωτική και να επιτρέπει τη πιο προσωπική έκφραση....
Τα λούλούδια δίνουν χρώμα και άρωμα στο χώρο μας και μας φτιάχνουν τη διάθεση! Τώρα που μπαίνει η άνοιξη ας στολίσουμε το χώρο μας με τις ομορφιές της φύσης!
Παρακάτω θα δούμε πέντε τρόπους για να διατηρούμε για περισσότερο καιρό τα λουλούδια στα βάζα μας.
Γεμίζουμε τα 3/4 του βάζου με νερό στο οποίο προσθέτουμε το παρακάτω θρεπτικό μείγμα: 1/4 χλιαρό ...
