Δύσκολη η προσαρμογή. Δύσκολος ο θάλαμος. Δύσκολες οι σκοπιές. Νιώθεις ότι στερείσαι της ελευθερίας σου. Χάνεις την άνεση του σπιτιού σου. Χάνεις τις προηγούμενες ανέσεις σου. Μοναξιά.
Αν είσαι από τους τυχερούς που πίσω σε περιμένει κάποια σύντροφος, τότε τα πράγματα είναι, θεωρητικά, πιο εύκολα. Αν πάλι δεν υπάρχει κάτι στη ζωή σου, τότε η κατάσταση ζορίζει. Σ'αυτή την περίοδο της ζωής των ανδρών, έχω δει ανθρώπους να μεταλλάσσονται_κυριολεκτικά. Τους ανεξάρτητους και δήθεν ανέμελους, να εξαρτόνται και να αναλαμβάνουν ευθύνες - τους μοναχικούς, να έχουν ανάγκη συντροφιάς -τους εσωστρεφείς, να εκδηλώνουν τα συναισθήματα τους. Δεν ξέρω αν όντως η θητεία ωριμάζει τους -από τη φύση τους- πιο "χαλαρούς" άνδρες, πάντως σίγουρα ταράσσει τις ισορροπίες τους.
Σε τέτοιες περιόδους, όπως αυτή της στρατιωτικής θητείας, ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του. Στον "έξω" κόσμο, με τις διασκεδάσεις, τα χιλιάδες ερεθίσματα και την πολυφωνία, είναι εύκολο να ξεχαστείς. Στη θητεία σου, όμως, είσαι ένας προς έναν, οι γύρω σου είναι παντελώς άγνωστοι. Τριάντα άγνωστοι που και αυτοί μαζί με σένα, πασχίζουν να αντιμετωπίσουν τον άγνωστο, έως τότε εαυτό τους.
Προσωπικά, γνωρίζοντας το ταξίδι της αυτογνωσίας, θεωρώ πως και η στρατιωτική θητεία, είναι ένα πρωταρχικό στάδιο. Ποτέ ξανά δεν θα είσαι πια ο ίδιος. Γνωρίζεις τα όρια και τις αντοχές σου, "ξεβολεύεσαι", ξεχνάς το οικείο και γνώριμο, έχεις μόνο σύμμαχο τον εαυτό σου, κάνεις την αυτοκριτική σου, αναγνωρίζεις τα λάθη σου, έρχεσαι σε επαφή με τα ενδότερα σου - γιατί πολύ απλά, πρέπει να συμβεί. Δεν γίνεται αλλιώς.
Όμως, όπως κάθε αλλαγή έτσι και η αυτογνωσία, δεν έρχεται πάντα με δώρα στα χέρια. Ωστόσο, μπορείς να απολαύσεις μακροπρόθεσμα τα οφέλη της. Είναι η είσοδος στην ωριμότητα, σε μια νέα περίοδο ζωής, επομένως, είναι φυσιολογικό το ξεκίνημα της να μην είναι ευχάριστο. Όπως, την πρώτη φορά που πήγες σχολείο και αποχωρίστηκες τους γονείς σου. Σίγουρα, λοιπόν, πολλά από όσα, νόμιζες ότι γνωρίζεις ανατρέπονται, σίγουρα, νιώθεις έξω από "τα νερά" σου. Η ιδιοσυγκρασία σου αλλάζει. Αισθάνεσαι μπερδεμένος -κοινώς χαμένος. Ας μην ξεχνάμε πως η αφύπνιση είναι λίγο περίπλοκη διαδικασία. Αρχικά, είσαι λυπημένος, οργισμένος- δεν νιώθεις άνετα. Συνειδητοποιείς όλη την αδικία στη ζωή σου. Σταματάς να λες ψέματα στον εαυτό σου και παραδέχεσαι τα λάθη σου - με λίγα λόγια - επαναπροσδιορίζεσαι.
Τελικά, θα καταλάβεις πώς η ωριμότητα είναι συνάμα και μια ευχάριστη διαδικασία, που μέσα από διαδοχικές μεταβολές και εσωτερικές συγκρούσεις, σε απογυμνώνει από οτιδήποτε επίκτητο και ψεύτικο. Όταν ολοκληρωθεί θα μπορείς να στέκεσαι στην κορυφή του λόφου και να βλέπεις τα συντρίμμια του παλιού "κόσμου" σου, τριγύρω. Με μια σκοπιά αντικείμενικη, πιο προσεγμένη, πιο ολοκληρωμένη. Και θα πρέπει να ευχαριστείς τη ζωή που σου έδωσε την δυνατότητα να τη ζήσεις, γιατί άλλοι, ίσως, να μην καταφέρουν να τη ζήσουν πότε.
* για τους "δικούς μου" ανθρώπους που είναι ήδη στα στρατόπεδα, και για αυτούς που ετοιμάζονται.
29 Ιουνίου 1874, στην εφημερίδα “ΚΑΙΡΟΙ” δημοσιεύεται άρθρο του Χ. Τρικούπη με τίτλο “τίς πταίει”. Μέσα από αυτό ο Τρικούπης στρεφόταν εναντίον του βασιλιά που με τις παρεμβάσεις του αλλοίωνε τη βούληση του λαού και οδηγούσε σε αποσταθεροποίηση της πολιτικής ζωής δημιουργώντας ένα πολιτικό σκηνικό “χλωμό” και ένα πολιτικό σύστημα “σάπιο”, σαθρό...
Πόσο ήρεμα μπορείτε να λύσετε τυχόν προβλήματα που προκύπτουν; Οι διαπραγματεύσεις δεν είναι το δυνατό σας χαρτί; Μήπως ήρθε ο καιρός να μάθετε να μυστικά της διπλωματίας;...
Η Σαρακοστή αναμφίβολα είναι η μεγαλύτερη και ιερότερη περίοδος νηστείας για την ορθοδοξία καθώς την ακολουθεί η ιερότερη γιορτή των Χριστιανών, το Πάσχα....
Κάθε χρόνο, η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι μια περίοδος που επιτρέπει στους ανθρώπους να ξεκουραστούν από τα καθημερινά επαγγελματικά τους προγράμματα, να βρεθούν με δικούς τους ανθρώπους που λόγο φόρτου εργασίας δεν μπορούν να δουν συχνά και γενικότερα να απολαύσουν την γιορτινή πόλη και το οικογενειακό...
Ένα απόγευμα στα δυτικά το καλοκαίρι ισούται με : αέρα ανύπαρκτο, ήλιο στο Θεό, κόσμο παντού. Πολύ κόσμο και στον κόσμο του.
Αυτόματα σαν Έλληνες υπολογίζουμε : το απόγευμα τυχαίνει να είναι Κυριακή, οπότε θα πάμε για έναν καφέ κάνα τετράωρο.
Το σκαμπό να έχει γίνει ένα με το σώμα, ο ιδρώτας να έχει γίνει μια κολόνια που ποτίζει τους γύρω – γύρω....
Έχεις μόλις τελειώσει τις πανελλήνιες, έχεις φτιάξει το μηχανογραφικό σου και περιμένεις τα αποτελέσματα. Πόσο σίγουρος είσαι ότι διάλεξες σωστή σχολή...
Γιορτές ήταν και-δυστυχώς- πέρασαν. Για άλλους κύλησαν ευχάριστα, για άλλους δυσάρεστα, για άλλους δύσκολα, για άλλους άνετα μα για τους περισσότερους νομίζω , μάλλον αδιάφορα. Επιλογή ή απλά σημείο των καιρών μας, των τόσο δύσκολων μα συνάμα άχρωμων, άοσμων και άγευστων καιρών που αναμφισβήτητα διανύουμε....
Αποτελεί αίτημα κάθε εποχής και όχι μόνο της σημερινής, η διαμόρφωση μιας καλύτερης εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Ειδικά όμως σήμερα, λόγω και της μακροχρόνιας και πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε, το αίτημα αυτό καθίσταται επιτακτική ανάγκη που συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με όσα μας έφεραν ως εδώ αλλ...
Πρόγραμμα ανακύκλωσης γυαλιού έχει αρχίσει και εφαρμόζεται πιλοτικά στο νησί της Ρόδου στο πλαίσιο γενικότερης προσπάθειας του δήμου για ένα σύγχρονο σύστημα περιβαλλοντικής διαχείρισης των ανακυκλώσιμων υλικών.
Ήδη έχουν εγκατασταθεί στο νησί 150 κώδωνες ανακύκλωσης γυάλινων συσκευασιών, τόσο σε κεντρικά σημεία της πόλης όσο και στις γειτονιές, ενώ π...
Η εκπληκτική «βυθισμένη πόλη» η οποία ένωνε την αρχαία Ελλάδα με την Αίγυπτο
Εντυπωσιακά ευρήματα πολιτισμού από μία πόλη μύθο, την οποία κατάπιε η Μεσόγειος Θάλασσα και θάφτηκε κάτω από τόνους άμμου και λάσπης, φέρνουν στο φως συνέχεια οι αρχαιολόγοι στην περιοχή της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.
Το λιμάνι Θώνις – Ηράκλειο φέρεται να λειτουργούσε σαν μια «Αλ...
Όλοι οι μεγάλοι κόλποι της χώρας, παρά τις εγκαταστάσεις
βιολογικής επεξεργασίας των λυμάτων που έχουν τεθεί σε λειτουργία τα τελευταία χρόνια, αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα ρύπανσης κυρίως λόγω της εκροής αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων από τα μεγάλα αστικά κέντρα με τα οποία γειτνιάζουν καθώς και υδάτων με υψηλές...
Το ροδόνερο το χρησιμοποιούμε για καλλυντικές χρήσεις, μαγειρική και ζαχαροπλαστική.
Τα πιο κατάλληλα τριαντάφυλλα για ροδόνερο είναι τα μαγιάτικα ή εκατόφυλλα.
Το ροδόνερο ενυδατώνει το ξηρό δέρμα και μπορεί να εφαρμοστεί ως εναλλακτική ενυδατική κρέμα. Μπορεί να προστεθεί σε πολύ θρεπτικά ποτά, δεδομένου ότι είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, ...
Όταν ξεκίνησε να εμφανίζεται το internet, μια εξωγήινη τεχνολογική ανακάλυψη κατά τους περισσότερους υπερήλικες του τότε, οι περισσότεροι πιστέψαμε ότι η δικτατορία της ηλιθιότητας έπεσε.
Κι όμως, τόσα χρόνια μετά, με τη δύναμη του internet να έχει πλέον γιγαντωθεί, βλέπουμε ότι η δικτατορία η συγκεκριμένη υπάρχει. Υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει.
...
Η κριτική έχει πάντοτε ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι στη ζωή μας να μας αποφεύγουν και να κρύβουν πολλά από εμάς. Έτσι δημιουργείτε απόσταση ανάμεσά μας και πολλές φορές και μια μορφή ανταγωνισμού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διατηρείται ένας φαύλος κύκλος όπου ο ένας κρίνει τον άλλον.
Υπάρχουν όμως δικές μας ανάγκες που μας οδηγούν στην κριτική....
Ένα βιβλίο χωρίς εικόνες;
Δεν ακούγεται και τόσο διασκεδαστικό!
Άλλωστε αν ένα βιβλίο δεν έχει καθόλου εικόνες, το μόνο που μπορείς να κοιτάζεις είναι οι λέξεις πάνω στο χαρτί.
Λέξεις που μπορεί να σε βάζουν να κάνεις αστείους ήχους…
γελοίες φωνές…
Έι! Μα τι είδους βιβλίο είναι αυτό τέλος πάντων;
Αφοπλιστικά απλό και ταυτόχρονα ευφυές και πρωτό...
Ο Bruce Wayne έχοντας ξαναβρεί την πίστη του στην ανθρωπότητα βασιζόμενος στην ανιδιοτελή πράξη του Superman, ζητά τη βοήθεια της νέας του συμμάχου, Diana Prince, για να αντιμετωπίσει έναν ακόμα μεγαλύτερο εχθρό....
Στο Θέατρο Κάππα συνεχίζεται για τρίτη χρονιά λόγω μεγάλης επιτυχίας από την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου η ξεκαρδιστική κωμωδία, «ΜΟΥ ΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑ;» με τους Σπύρο Παπαδόπουλο, Τάκη Παπαματθαίου, Βάνα Ραμπότα και Νικολέτα Κοτσαηλίδου, σε σκηνοθεσία Σπύρου Παπαδόπουλου. Ένα έργο γραμμένο από τον Florian Zeller, τον πιο πετυχημένο σύγχρονο Γάλλο συγγραφέα, ο οποίος,...
Έβαλα μια κούπα καφέ, κάθισα στην βεράντα και άρχισα να απολαμβάνω το αυγουστιάτικο απόγευμα γεμάτο από τη ζεστασιά του καυτού ήλιου και την αδιάκοπη μελωδία των τζιτζικιών που με κάνουν να αναπολώ τα καλοκαίρια χρόνια πίσω.. Η αρμονία και η γλύκα αυτή δεν ξεχνιέται ποτέ!
Ξυπόλυτο περπάτημα, μυρωδιά λουκουμά, ανοιχτές μπαλκονόπορτες, παγωτό και θάλασσα μέχ...
Γράφει 
