«Το Φθινόπωρο»
Δεν πα να βρέχει και να χιονίζει- τι μ’ αυτό, λέει ο σοφός Ελληνικός λαός, τι κι αν βαράει ο ήλιος τι κι αν πέφτει η σταγόνα στο μέτωπο. Η ζωή μας δεν αλλάζει και η καθημερινότητα παραμένει. Ο καιρός δεν επηρεάζει, η ζωή μας κυλάει. Κι όλα καλά, κι όλα ωραία και υπάρχουμε και τα χρόνια έρχονται και παρέρχονται. Οι εποχές υπήρχαν κάποτε για τους ρομαντικούς και τους αργόσχολους. Όλοι οι μήνες είναι ίδιοι κι οι εποχές το ίδιο, μιζέρια και κατήφεια.
Το φθινόπωρο είναι παρεξηγημένη και αδιάφορη για πολλούς εποχή. Είναι το “wake me up when September” ends των Green Day που έχει καταντήσει το πιο παρεξηγημένο και κακομεταφρασμένο κομμάτι της τελευταίας τριακονταετίας από τους περισσότερους (οι λόγοι είναι γνωστοί στους φίλους της μουσικής), είναι η καινούργια σάκα και η καινούργια φορεσιά του πιτσιρικά στο σχολείο, σηματοδοτεί την έναρξη του ατελείωτου και ανούσιου διαβάσματος των παιδιών για ένα δεκάωρο την ημέρα, είναι η εποχή της παρέλασης και της υπερηφάνειας που περιλαμβάνει και το φάγωμα γονέων για την επιλογή του σημαιοφόρου, είναι η εποχή που ανοίγει την πόρτα για τον χειμώνα-την εποχή των δώρων και της οικογενειακής θαλπωρής.
Πολλά δεν είναι για κάτι το αδιάφορο;
Το φθινόπωρο είναι τα ξερά φύλλα στα πεζοδρόμια που στοιβάζονται για μέρες καθώς τα βλέπεις από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου. Σε ταξιδεύουν στα χρόνια που κοίταζες τα ίδια φύλλα από το τζάμι της τάξης σου και σκεφτόσουν όσα θα πετύχεις όταν μεγαλώσεις κι όσα θα σκέφτεσαι ενώ οδηγάς από και προς την δουλειά σου.
Το φθινόπωρο είναι ο πρώτος ζεστός καφές σε μεγάλη κούπα ένα Σάββατο πρωί που νομίζεις ότι σου ανήκει ο κόσμος επειδή δεν δουλεύεις για δυο μέρες συνεχόμενα και ανοίγεις τηλεόραση να παρακολουθήσεις αηδίες για μισή μέρα. Είναι το βράδυ του ίδιου Σαββάτου που μένεις σπίτι επειδή βρέχει και δεν έχεις όρεξη να βγεις, μόνος-με παρέα-με γυναίκα και σκέφτεσαι πως τα έκανες αυτά κάποτε, μικρός. Την ίδια εποχή, όταν ήσουν μικρός ανυπομονούσες για ένα όμοιο Σαββατιάτικο πρωινό που περιλάμβανε καφέ με φίλους και μετρούσες τις ώρες να έρθει το βράδυ για να κάνεις ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανες όταν έβγαινες κάθε Σάββατο. Αλλά η διαφορά ήταν η εποχή, το Φθινόπωρο που έδινε μια άλλη σημασία στην ρεμπελιά.
Φθινόπωρο σημαίνει να τρέχεις και να τραβάς με περισσότερη δύναμη από όση χρειάζεται τη γυναίκα σου σε ένα μέρος να προφυλαχτείτε από την ψιχάλα που ένιωσες στα αραιωμένα μαλλιά σου, παράλληλα να ακούς την γκρίνια και την μουρμούρα για τον ρομαντισμό που χάνεται όσο μεγαλώνεις και την γκρίνια του μωρού από το αγιάζι που συνοδεύει την μπόρα. Αντιθέτως πριν αρχίσει η αραίωση στα μαλλιά, Φθινόπωρο σήμαινε να παίρνεις με την σειρά τα παγκάκια μαζί με το αμόρε μέχρι να βρεις ένα άδειο να ζαχαρώσεις κι εσύ σαν άνθρωπος. Με το που ένιωθες την πρώτη σταγόνα νερού, γελούσες και αρχίζατε σαν τρελά και τα δυο να τα τρέχετε και να πιτσιλιόσαστε προκαλώντας μουρμουρητά και όλο απορία βλέμματα στους γύρω.
Τέλος το Φθινόπωρο είναι μια εποχή απόλυτου μυστικισμού και έρωτα, είναι ότι είμαι κι εγώ κι εσύ, απρόβλεπτο. Μου αρέσει αρκετά αυτή η εποχή, αν και λόγω Χριστουγέννων προτιμώ τον Χειμώνα. Είναι ρομαντική και βίαιη όπως θέλω να πιστεύω πως είμαι κι εγώ. Ή ήμουν κάποτε.
Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής
Γιατί οι άνθρωποι δεν διαβάζουν πια
Λένε, πως ένα καλό βιβλίο είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος για να ξοδέψεις τον ελεύθερο χρόνο σου επικοδομητικά ακόμη και αν δεν είσαι από τους πιο φανατικούς βιβλιοφάγους, καθώς στην αγορά υπάρχει μια τεράστια γκάμα από βιβλία για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις του σύγχρονου αναγνώστη.Υπάρχουν βιβλία λογοτεχνικά, ψυχολογίας, θρησκευτικά, επιστημονικά...
Η έκφραση των συναισθημάτων στα μικρά παιδιά: Συμβουλές για Γονείς και Εκπαιδευτικούς
Μου λείψατε! Πολύ, πολύ, πολύ! Ωραίο να δουλεύω πολύ και δημιουργικό, δεν λέω, αλλά δεν υπάρχει χρόνος για συγγραφή και έκφραση των προσωπικών ιδεών μου ή όσων ανακαλύπτω από άλλους συναδέλφους μαζί σας. Έχω, πάντως, πολλά και διαφορετικά θέματα στο μυαλό μου για τα οποία θα ήθελα να γράψω και σύντομα θα τα μοιραστώ μαζί σας! ...
Φαντασία ή Πραγματικότητα;
Στη ζωή μας, έρχεται η στιγμή που συναντάμε ανθρώπους «τυχαία», όπως συνηθίζουμε να λέμε (ή όπως θέλουμε να πιστεύουμε) ή λόγω «συμπτώσεων» και συγκυριών. Ή πολύ απλά γιατί η ίδια η ζωή τους έφερε στο δρόμο μας, γιατί «κάποιος», μια ανώτερη δύναμη στην οποία ο καθένας μας μπορεί να πιστεύει, θέλησε να μας φέρει κοντά για κάποιο λόγο, ή για κάποιο χρόνο....
Φύση: Η πανίσχυρη θεραπεύτρια
Δεν είναι μυστικό: Η φύση είναι μάγισσα. Όχι από εκείνες τις γριές, τις ρυτιδιασμένες, τις στρίγκλες των παραμυθιών, μα από αυτές τις όμορφες, τις καλοσυνάτες που εμφανίζονται στις ιστορίες σαν από μηχανής θεοί για να σώσουν, να θεραπεύσουν, να βοηθήσουν. Μπορεί να μην κρατάει ραβδί, αλλά είναι γεγονός πως φυλάει τα πιο καλά της ξόρκια για εμάς...
‘’Ουδείς αναμάρτητος’’
Εδώ και αρκετό καιρό, παρατηρούμε μια ιδιότυπη ΄΄μονομαχία’’ μεταξύ ενός μέρους του πολιτικού κόσμου -της κυβερνητικής πλευράς συγκεκριμένα- και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ή έστω, κάποιων εξ΄ αυτών. Στόχος, η επικράτηση σε επίπεδο όχι μόνο εντυπώσεων αλλά , κυρίως, σε επίπεδο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Είναι μια μάχη η οποία , αν συνεχιστεί με τους...
''Διδυμότειχο μπλουζ''
Δύσκολη η προσαρμογή. Δύσκολος ο θάλαμος. Δύσκολες οι σκοπιές. Νιώθεις ότι στερείσαι της ελευθερίας σου. Χάνεις την άνεση του σπιτιού σου. Χάνεις τις προηγούμενες ανέσεις σου. Μοναξιά....
Ο ελεύθερος άνθρωπος
Ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να χαρακτηρίζεται από πολλές και διαφορετικές ιδιότητες και να διέπεται από πλήθος χαρακτηριστικών. Επίσης, είναι σε θέση να υπερηφανεύεται για πλήθος δημιουργιών και κατακτήσεων σ΄ όλους τους τομείς της ζωής του που αναμφίβολα έχουν βελτιώσει το πνευματικό αλλά και βιοτικό του επίπεδο τόσ...
«Μια φυσαρμόνικα»
Κάθεται πλέον κάθε μεσημέρι κάτω από το δέντρο και αφού βγάλει το πουκάμισο ξεκινά να παίζει. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που του μάθανε πολλά πολλά χρόνια πριν. Τον ίδιο τρόπο που ποτέ δε θα ξεχνούσε. Και χαιρόταν γι αυτό.
Και τριγύρω πλέον κανένας που το απαγορεύσει, είναι μόνος του. Σχεδόν....
Πολιτισμικός Αρμαγεδών
Είναι γεγονός, περάσαμε σε μια νέα εποχή. Από τις αυτοκρατορίες μεταβήκαμε στα έθνη- κράτη και εν συνεχεία στις ενώσεις κρατών υπό μια διοίκηση, ένα νόμισμα, ένα δικαστήριο. Στα πλαίσια των ενώσεων, δεν παραβιάζεται (ανοικτά τουλάχιστον) ο εθνικός χαρακτήρας, το εθνικό φρόνημα κάθε λαού μιας και κατέχει η κάθε χώρα το δικό της Σύνταγμα...
