«Το Φθινόπωρο»
Δεν πα να βρέχει και να χιονίζει- τι μ’ αυτό, λέει ο σοφός Ελληνικός λαός, τι κι αν βαράει ο ήλιος τι κι αν πέφτει η σταγόνα στο μέτωπο. Η ζωή μας δεν αλλάζει και η καθημερινότητα παραμένει. Ο καιρός δεν επηρεάζει, η ζωή μας κυλάει. Κι όλα καλά, κι όλα ωραία και υπάρχουμε και τα χρόνια έρχονται και παρέρχονται. Οι εποχές υπήρχαν κάποτε για τους ρομαντικούς και τους αργόσχολους. Όλοι οι μήνες είναι ίδιοι κι οι εποχές το ίδιο, μιζέρια και κατήφεια.
Το φθινόπωρο είναι παρεξηγημένη και αδιάφορη για πολλούς εποχή. Είναι το “wake me up when September” ends των Green Day που έχει καταντήσει το πιο παρεξηγημένο και κακομεταφρασμένο κομμάτι της τελευταίας τριακονταετίας από τους περισσότερους (οι λόγοι είναι γνωστοί στους φίλους της μουσικής), είναι η καινούργια σάκα και η καινούργια φορεσιά του πιτσιρικά στο σχολείο, σηματοδοτεί την έναρξη του ατελείωτου και ανούσιου διαβάσματος των παιδιών για ένα δεκάωρο την ημέρα, είναι η εποχή της παρέλασης και της υπερηφάνειας που περιλαμβάνει και το φάγωμα γονέων για την επιλογή του σημαιοφόρου, είναι η εποχή που ανοίγει την πόρτα για τον χειμώνα-την εποχή των δώρων και της οικογενειακής θαλπωρής.
Πολλά δεν είναι για κάτι το αδιάφορο;
Το φθινόπωρο είναι τα ξερά φύλλα στα πεζοδρόμια που στοιβάζονται για μέρες καθώς τα βλέπεις από το παράθυρο του αυτοκινήτου σου. Σε ταξιδεύουν στα χρόνια που κοίταζες τα ίδια φύλλα από το τζάμι της τάξης σου και σκεφτόσουν όσα θα πετύχεις όταν μεγαλώσεις κι όσα θα σκέφτεσαι ενώ οδηγάς από και προς την δουλειά σου.
Το φθινόπωρο είναι ο πρώτος ζεστός καφές σε μεγάλη κούπα ένα Σάββατο πρωί που νομίζεις ότι σου ανήκει ο κόσμος επειδή δεν δουλεύεις για δυο μέρες συνεχόμενα και ανοίγεις τηλεόραση να παρακολουθήσεις αηδίες για μισή μέρα. Είναι το βράδυ του ίδιου Σαββάτου που μένεις σπίτι επειδή βρέχει και δεν έχεις όρεξη να βγεις, μόνος-με παρέα-με γυναίκα και σκέφτεσαι πως τα έκανες αυτά κάποτε, μικρός. Την ίδια εποχή, όταν ήσουν μικρός ανυπομονούσες για ένα όμοιο Σαββατιάτικο πρωινό που περιλάμβανε καφέ με φίλους και μετρούσες τις ώρες να έρθει το βράδυ για να κάνεις ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανες όταν έβγαινες κάθε Σάββατο. Αλλά η διαφορά ήταν η εποχή, το Φθινόπωρο που έδινε μια άλλη σημασία στην ρεμπελιά.
Φθινόπωρο σημαίνει να τρέχεις και να τραβάς με περισσότερη δύναμη από όση χρειάζεται τη γυναίκα σου σε ένα μέρος να προφυλαχτείτε από την ψιχάλα που ένιωσες στα αραιωμένα μαλλιά σου, παράλληλα να ακούς την γκρίνια και την μουρμούρα για τον ρομαντισμό που χάνεται όσο μεγαλώνεις και την γκρίνια του μωρού από το αγιάζι που συνοδεύει την μπόρα. Αντιθέτως πριν αρχίσει η αραίωση στα μαλλιά, Φθινόπωρο σήμαινε να παίρνεις με την σειρά τα παγκάκια μαζί με το αμόρε μέχρι να βρεις ένα άδειο να ζαχαρώσεις κι εσύ σαν άνθρωπος. Με το που ένιωθες την πρώτη σταγόνα νερού, γελούσες και αρχίζατε σαν τρελά και τα δυο να τα τρέχετε και να πιτσιλιόσαστε προκαλώντας μουρμουρητά και όλο απορία βλέμματα στους γύρω.
Τέλος το Φθινόπωρο είναι μια εποχή απόλυτου μυστικισμού και έρωτα, είναι ότι είμαι κι εγώ κι εσύ, απρόβλεπτο. Μου αρέσει αρκετά αυτή η εποχή, αν και λόγω Χριστουγέννων προτιμώ τον Χειμώνα. Είναι ρομαντική και βίαιη όπως θέλω να πιστεύω πως είμαι κι εγώ. Ή ήμουν κάποτε.
Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής
Ελληνοτουρκικά
Το φετινό Πάσχα, δυστυχώς για μια ακόμη φορά, σημαδεύτηκε από μια ανείπωτη τραγωδία. Λίγες μόνο μέρες μετά την Ανάσταση του Θεανθρώπου, ένας νεαρός Έλληνας πιλότος και πατέρας 2 παιδιών, χάθηκε για πάντα στα νερά του Αιγαίου κατά την εκτέλεση του καθήκοντος βυθίζοντας τους οικείους του σε μόνιμο πένθος...
Το Λάδωμα
Αγαπητέ φιλέ αναγνώστη ,άκουσες λάδωμα και νομίζεις πως θα λαδώσουμε πίτες ή καμία μηχανή; Τότε απατάσαι οικτρά. Αναφέρομαι στο λάδωμα του κρατικού μηχανισμού, της δημόσιας διοίκησης και του ιδιωτικού τομέα κάθε χώρας.
Τι είναι λάδωμα; Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν, είτε επειδή έχουν γίνει μάρτυρες είτε και δράστες. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να πούμε...
Ανησυχίες για το μέλλον στην Ελλάδα για έναν νέο
Κάθε μέρα ανακαλύπτω κάτι καινούργιο, που με κάνει να θέλω να φύγω από την πατρίδα μου.... Δυστυχώς, οι λόγοι είναι πολλοί μα πάρα πολλοί, που με κάνουν να θέλω να αφήσω την Ελλάδα. Η αλήθεια είναι πως έχω ακόμα δύο χρόνια μπροστά μου να αποφασίσω για το μέλλον μου και το τι θα κάνω ακριβώς, όταν έρθει εκείνη η ώρα. Όταν κάθομαι και το σκέφτομαι...
Μια μέρα στη Δ.Ε.Θ.
Και τώρα που τέλειωσε η έκθεση και δεν υπάρχει κανένα συμφέρον προβολής της ας διατυπωθούν κάποιες σκόρπιες σκέψεις σχετικά με την διοργάνωση και τα εκθέματα. Τιμώμενη χώρα την χρονιά αυτή ήταν η Κίνα οπότε επειδή στην Θεσσαλονίκη το παρακάνουμε με το οτιδήποτε, όλα είχαν το χρώμα της χώρας γύρω μας ακόμη και έξω από την έκθεση. Παράδειγμα τα...
Το φαινόμενο “mobbing” ως η νεότερη μορφή διακριτικής μεταχείρισης στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον και κοινωνικού αποκλεισμού του εργαζομένου
Τα τελευταία χρόνια και εν μέσω μιας πρωτοφανούς δημοσιονομικής αλλά και ευρύτερα ανθρωπιστικής κρίσης έχουμε γίνει θεατές ή και θύματα ακραίων αποκλινουσών συμπεριφορών με απότοκο την κοινωνική περιθωριοποίηση....
20 πράγματα που εκνευρίζουν τα νήπια
Το μωράκι σας αργά ή γρήγορα θα μεγαλώσει και θα έχετε στο σπίτι σας ένα μικρό παιδάκι.
Τα μικρά παιδάκια ωστόσο, μπορεί να είναι χαριτωμένα και ξεκαρδιστικά, θυμώνουν όμως και ενοχλούνται πολύ εύκολα. Δείτε ποια είναι τα 20 πράγματα που ενοχλούν τα νήπια.
Να τους φορέσετε τζιν.
Να τα κρατάτε πολύ σφιχτά ή πολύ χαλαρά.
Να βάλετε σαλάτ...
Λίγα λόγια για τον πατέρα
Τι να πει κανείς για τους πατεράδες... Και λέγοντας πατεράδες εννοώ αυτούς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και βρίσκονται δίπλα τους πάντα. Όπως νομίζω έχω ξαναπεί, γονείς δεν είναι, κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, αυτοί που γεννούν ένα παιδί αλλά αυτοί που μεγαλώνουν ένα παιδί....
Γυνοφοβία: Και όμως υπάρχει και αυτό!
Ότι πολλοί άνδρες παίρνουν συχνά τις γυναίκες από φόβο είναι γνωστό. Ότι επίσης κάποιοι μπορεί να είναι λίγο πιο ντροπαλοί ή να έχουν χαμηλότερη αυτοπεποίθηση και ως εκ τούτου να μην μπορούν να προσεγγίσουν εύκολα μία γυναίκα το βλέπουμε συχνά να συμβαίνει γύρω μας.
Ο φόβος μιας ενδεχόμενης «χυλόπιτας», η ανασφάλεια, η απουσία εμπειρίας στις σχέσεις γενικότ...
‘’O ΘΕΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ’’
΄΄Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα’’ έλεγε η αείμνηστη Άννα Καλουτά σε μια παλιά Ελληνική ταινία. ‘’Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι ‘’ βροντοφωνάζει ή έστω πρεσβεύει ως αντίληψη μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης. 2 εκ διαμέτρου αντίθετες τάσεις, 2 εκ διαμέτρου αντίθετες λογικές που αποκαλύπτουν το χάσ...
