Και τώρα που τέλειωσε η έκθεση και δεν υπάρχει κανένα συμφέρον προβολής της ας διατυπωθούν κάποιες σκόρπιες σκέψεις σχετικά με την διοργάνωση και τα εκθέματα. Τιμώμενη χώρα την χρονιά αυτή ήταν η Κίνα οπότε επειδή στην Θεσσαλονίκη το παρακάνουμε με το οτιδήποτε, όλα είχαν το χρώμα της χώρας γύρω μας ακόμη και έξω από την έκθεση. Παράδειγμα τα περίεργα κι ωραία εκείνα φαναράκια που υπήρχαν σε όλο το κέντρο στις κολόνες της πόλης, τα χτενίσματα των εργαζομένων μέσα στην έκθεση στα περισσότερα περίπτερα που συνοδεύονταν από εκείνα τα ξυλάκια, τα χρώματα κόκκινο-χρυσό-κίτρινο που κυριαρχούσαν.
Αλλά το καλό έγινε, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι από την Κίνα, επισκέπτες και επιχειρηματίες από όσα είδα, οπότε δεν πήγε στράφι όλη αυτή η προετοιμασία και όλη αυτή η διακόσμηση.
Επειδή είμαι καταναλωτικός τύπος και λάτρης του καπιταλισμού πάντα κυκλοφορώ με παρέα όπου υπάρχουν προϊόντα προς πώληση και έχω χρήματα για να τα αποκτήσω. Οπότε πήρα δυο φίλους για να με συγκρατήσουν από τυχόν γιουρούσια σε ράφια και σουβενίρ και κινήσαμε για το μεγαλύτερο ετήσιο πανηγύρι της πόλης μας.
Το εισιτήριο ανέβηκε στα πέντε ευρώ, το πρώτο χαστούκι ήρθε με το καλημέρα. Κάποτε δίναμε τρία ευρώ θυμάμαι και λέγαμε ότι ήταν και ακριβό. Μπαίνουμε μέσα και ο αχανής, μεγάλος χώρος της εκθέσεως ανοίγεται μπροστά μας καμαρωτός-καμαρωτός. Οπότε ξεκινάμε το περπάτημα και την περιπλάνηση.
Επειδή είναι και σχετικά πρωί ακόμη στηνόμαστε σε ουρά γνωστής αλυσίδας καφεκοπτείων και περιμένουμε να παραγγείλουμε τον εσπρέσο μας σαν νεοέλληνες. Παραγγέλνουμε και πληρώνουμε για τρία κρύα καφεδάκια δέκα ευρώ. Τα δίνουμε τα λεφτά στο ταμείο. Γελάμε και κάνουμε και χαβαλέ με την ταμία. Και φεύγουμε. Δεύτερο χαστούκι.
Κατεβαίνουμε και μπαινοβγαίνουμε σε αδιάφορα τεράστια περίπτερα που σχετίζονται με διακόσμηση σπιτιού και γεύσεις από όλο τον κόσμο, γελάμε με το τουριστικό προϊόν των εταιριών που προσπαθεί να πωληθεί μέσα στο χάος του κόσμου και καθώς βγαίνουμε από το τελευταίο τέτοιου είδους περίπτερο αντικρίζουμε ένα βαγόνι που μπροστά του υπάρχει μια πινακίδα που γράφει ”μετρό”. Τρέξαμε και ορμήσαμε στο βαγόνι, δεν μου φάνηκε είναι η αλήθεια σαν βαγόνι του μετρό της Αθήνας, πιο πολύ σαν λεωφορείο του ΚΤΕΛ που έχει αδυνατίσει ήταν. Υπήρχε ένας χάρτης που έγραφε τις στάσεις του μετρό Θεσσαλονίκης (δεν παύει να είναι αστείο) και έφταναν μέχρι Καλαμαριά. Από την δυτική πλευρά βέβαια υπήρχαν σαν σχέδιο αλλά η υλοποίηση τους θα αργήσει από όσα λέγονται. Τώρα για ποιο λόγο να αργήσει να δημιουργηθεί ένα μέσο που θα διευκολύνει τους ανθρώπους να πηγαινοέρχονται στην βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης δεν μπορώ να καταλάβω. (Δυτικά, γι αυτό). Φύγαμε παραμερίζοντας τα πιτσιρίκια που έβγαιναν φωτογραφίες μέσα σε αυτό το απίστευτο θαύμα της τεχνολογίας και κοιτάζοντας τα σκουπίδια που υπήρχαν κάτω, δεξιά, αριστερά.
Περάσαμε από τα περίπτερα των σωμάτων ασφαλείας βεβαίως, αστυνομίας-στρατού-πυροσβεστικής όπου γινόταν πανικός. Ειδικά στο περίπτερο του στρατού όπου υπήρχαν και εκθέματα από παγκόσμιους πολέμους σε βιτρίνες δίπλα στον εξοπλισμό των στρατιωτών. Έξω υπήρχε κι ένας τοίχος σκαρφαλώματος όπου παιδιά ανεβοκατέβαιναν σε μια προσπάθεια να νιώσουν πρασινομπερέδες. Εμένα πιο πολύ για παιχνίδια χωρίς σύνορα μου φάνηκε. Δίπλα στον τοίχο αυτόν έστεκαν ακίνητοι και βαμμένοι με φούμο φορτωμένοι με εξοπλισμό εκστρατείας στρατιώτες για να τους θαυμάζουν περαστικοί και περίεργοι. (Τι κάνει κανείς για μια πενταήμερη).
Στην αστυνομία το μόνο που με εντυπωσίασε ήταν ένα drone που όπως πληροφορήθηκα έχει ήδη ξεκινήσει πτήσεις πάνω από την πόλη και κινηματογραφεί σχεδόν ένα εξάμηνο τώρα. Η πυροσβεστική κλασικά, πυροσβεστική.
Εκεί που χαθήκαμε ήταν στον χώρο του e-gaming, ένα μεγάλο περίπτερο με κονσόλες, νέες κυκλοφορίες παιχνιδιών, συλλεκτικά, φιγούρες, υπολογιστές και γενικά ένα σημείο που το πορτοφόλι σου αδειάζει. Πολλοί διαγωνισμοί και πολλά δώρα για τους συμμετέχοντες κίνησαν το ενδιαφέρον πολλών παιχνιδόφιλων και ειδικά μικρότερων ηλικιών. Φάγαμε ένα δίωρο εκεί μέσα και κλαίγοντας αποχωρήσαμε κοιτάζοντας σαν χάνoι τους cosplayers. Και του χρόνου με υγεία με περισσότερα παιχνίδια.
Στο καθιερωμένο live δεν καθίσαμε επειδή οι καλλιτέχνες ήταν αμφιβόλου ποιότητας, γενικά η έκθεση πάσχει σε αυτό το κομμάτι. Η μέρα ήταν καλή, η έκθεση πήγε καλά θεωρώ για την πόλη και έδωσε όσα έπρεπε να δώσει. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που τόσες ώρες ήταν όρθια και προσπαθούσαν για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού αντιμετωπίζοντας τον κάθε περίεργο.
Κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά, την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά. Μεγάλος στίχος από την μεγαλύτερη χιπ-χοπ μπάντα που πέρασε από την Ελλάδα, τους FF.C (fortified concept-οχυρωμένη αντίληψη). Παρμένος από το Παραμύθι, ίσως το πιο αναγνωρισμένο τους κομμάτι περιγράφει στο έπακρο αυτό που είδα σήμερα πρωί-πρωί ...
Δεν πα να βρέχει και να χιονίζει- τι μ’ αυτό, λέει ο σοφός Ελληνικός λαός, τι κι αν βαράει ο ήλιος τι κι αν πέφτει η σταγόνα στο μέτωπο. Η ζωή μας δεν αλλάζει και η καθημερινότητα παραμένει. Ο καιρός δεν επηρεάζει, η ζωή μας κυλάει. Κι όλα καλά, κι όλα ωραία και υπάρχουμε και τα χρόνια έρχονται και παρέρχονται. Οι εποχές υπήρχαν κάποτε για τους ρομαντικούς...
Μια ιστορική αλήθεια για τους «φίλους» κι «εταίρους» Γερμανούς που κατέστρεψαν τον Ελληνισμό στην Τουρκία εκμεταλλευόμενοι την ικανότητα για εμπόριο και πολιτισμό, των Ελλήνων. Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμιών στα παράλια της Μικρασίας, με τη σφαγή της Φώκαιας.
Το τραπεζικό deal και η ίδρυση της Deutsche Bank
Η διείσδυση της Γερμανίας στην...
Τελικά, πόσο γρήγορα περνούν ο καιρός και τα χρόνια. Σαν ταινία παρακολουθούμε τα παιδιά μας, σε όλες τις σχολικές εκφάνσεις, με τα ατελείωτα διαβάσματα και διαγωνίσματα, τα αμέτρητα ξενύχτια, την τρανή και ψύχραιμη στάση μας απέναντι στα...
Ας κάνουμε ένα γρήγορο και αυτοσχέδιο πείραμα: χρησιμοποίησε μέσα σε μία φράση τη λέξη «σχολείο» σε ένα μικρό μας φίλο και θα δεις γρήγορα να σχηματίζεται οπτικά στα μάτια του η φράση: «Δεν μου αρέσει το σχολείο, σταματήστε να μου μιλάτε γι’ αυτό, δεν θέλω να πηγαίνω!!». Έχουμε όμως ποτέ, αλήθεια, σκεφτεί τι είναι αυτό που κάνει τα παιδιά...
Όλα φαίνεται πως έχουν πάρει το δρόμο τους. Ξεφύγαμε από την αυστηρή απομόνωση και σχεδόν ελεύθεροι πια, θα μπορούμε να κυκλοφορούμε αλλά και να εργαζόμαστε. Ακόμα βέβαια δεν έχει κριθεί τίποτα. Οι συνήθειές μας παραμένουν εγκλωβισμένες σε ένα τέτοιου είδους πλαίσιο που θεωρείτε πειραματικό....
Πριν από λίγες μέρες , είχαμε εκλογές για τις περιφέρειες, τους δήμους και το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Σε λιγότερο από ένα μήνα, έχουμε εκ νέου εκλογές , εθνικές αυτή τη φορά. Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, υπάρχουν νικητές και χαμένοι, ευχαριστημένοι και δυσαρεστημένοι. Ταυτόχρονα, έχει ξεκινήσει από το...
Επιστροφή στα θρανία λοιπόν και ήδη διανύουμε το δεύτερο μήνα του σχολικού έτους! Σκεπτόμενη τη δική μου καθημερινότητα ως εκπαιδευτικός, συνειδητοποίησα πως αυτό που με προβληματίζει περισσότερο όσον αφορά στη δουλειά μου είναι οι σχέσεις που θα αναπτύξω με τους γονείς των μαθητών μου. Ναι, πολύ καλά διαβάσατε!...
Το λεμόνι είναι καλλιεργημένο υβρίδιο που προέρχεται από άγριες ποικιλίες όπως το κίτρο και το μανταρίνι. Είναι άγνωστο που και πότε έγινε αυτή η διασταύρωση. Η ονομασία “λεμόνι” προέρχεται από την περσική λέξη (Limu), η οποία είναι συγγενική με τη σανσκριτική λέξη nimbuka.
Τα λεμόνια είναι από τα τρόφιμα με τη μεγαλύτερη αλκαλική επίδραση...
Αυτά συμβαίνουν μόνο στις σκανδιναβικές χώρες: η Σουηδία και η Νορβηγία βρίσκονται σε έναν ανεπίσημο πόλεμο για τα δεκάδες φορτηγά που περνούν τα σύνορα κάθε μέρα μεταφέροντας πολύτιμα φορτία σκουπιδιών.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η Σουηδία βρίσκεται στη σπάνια θέση να μην διαθέτει αρκετά απορρίμματα για τα κέντρα αποτέφρωσης, τα οποία ...
Τετραήμερο πέρασε και σαν σωστός Έλληνας ακολούθησα το παράδειγμα των προγόνων μου και έκανα εξόρμηση από Τετάρτη προς την Μέκκα των Σαλονικιών, την (σαν αυτήν δεν έχει) Χαλκιδική. Δεν είμαι και ιδιαίτερος λάτρης της κουλτούρας των μπιτσόμπαρων αλλά καλοκαίρι χωρίς να αντικρίσεις έστω και μια φορά αμμουδιά και θάλασσα μέχρι τον ορίζοντα θα σε πάει γρουσουζιά...
Στις 20 Δεκεμβρίου 2013, στην 68η σύνοδό του, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (UNGA) ανακοίνωσε την 3η Μαρτίου , την ημέρα που το 1973 υπογράφθηκε η σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES), ως Παγκόσμια Ημέρα Άγριας Ζωής για να γιορτάζουμε και να ευαισθητοποιούμαστε για τα άγρια ζώα και τα...
Η διατήρηση της υγείας των οργανισμών εξαρτάται άμεσα από τις συνθήκες διαβίωσης, τον αέρα, το νερό , την τροφή, την ένταση του φωτός και την ακτινοβολία του ηλίου. Η μεταβολή των συνθηκών αυτών δημιουργεί προυποθέσεις για την εμφάνιση προβλημάτων στους ζωτικούς οργανισμούς....
Ένα υπέροχο λουλούδι που μπορεί να διακοσμήσει άνετα τον χώρο του σπιτιού σου. Τα λευκά του άνθη βοηθούν στην αντιμετώπιση του άσθματος, χρόνιων ασθενειών, και πολλών άλλων. Μπορεί να καθαρίσει την μολυσμένη ατμόσφαιρα και να κάνει τον χώρο σου πολύ πιο υγιεινό. Με αυτό τον τρόπο κατορθώνει να προσελκύει τη θετική ενέργεια και να φέρνει καλή τύχη...
Σάββατο απόγευμα, μην έχοντας τι να κάνω, κάθισα για λίγο στο μπαλκόνι παρατηρώντας τους ανθρώπους που περνούσαν.
Κάποιοι ήταν βιαστικοί, άλλοι προβληματισμένοι, άλλοι αγχωμένοι, άλλοι εντελώς ψυχροί αλλά αυτοί που μου έκαναν την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν αυτοί που υποτίθεται ότι χαμογελούσαν. Άνθρωποι οι οποίοι υποτίθεται ότι ήταν χαρούμενοι...
Υπάρχουν κάποια βιβλία που χαίρεσαι τόσο πολύ που έχουν φτάσει στα χέρια σου! Ένα από αυτά είναι και το “Όταν μου μίλησαν οι άγγελοι”.
Πρόκειται για ένα βιβλίο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Περιλαμβάνει είκοσι μία πραγματικές ιστορίες αληθινών ανθρώπων που εξομολογούνται για πρώτη φορά τα πιο κρυφά τους βιώματα.
Είναι λοιπόν ένα βιβλίο εξομολογήσεων από α...
Ο διάσημος συγγραφέας βιβλίων μυστηρίου Χάρλαν Θρόμπεϊ πεθαίνει την επόμενη μέρα μετά τα 85α γενέθλιά του. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία. Κάποιος όμως έχει προσλάβει τον ιδιόρρυθμο ντετέκτιβ Μπενουά Μπλαν για να διαλευκάνει την υπόθεση. Ύποπτοι είναι όλοι στην οικογένειά καθώς υπάρχει το οικονομικό κίνητρο. Παιδιά, εγγόνια, οι νύφες. Κλειδί στην υπόθ...
Τον Οκτώβριο του 1983 προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους η ταινία ‘’Ρεμπέτικο’’ σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη, σε σενάριο του ιδίου και της Σωτηρίας Λεονάρδου και σε μουσική επιμέλεια του Σταύρου Ξαρχάκου. Το φιλμ παρουσιάζει τη ζωή της ρεμπέτισσας Μαρίκας Nίνου (Σωτηρία Λεονάρδου), από τη γέννησή της στη Σμύρνη του 1917, μέχρι και το θάνατό της στην ...
Στο μίξερ ανακατεύουμε τα υλικά για τη σάλτσα για περίπου 5 λεπτά ώσπου να δέσουν.
Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια, την κόκκινη πιπεριά, την πράσινη πιπεριά, την κίτρινη πιπεριά και το μαϊντανό.
Σε μια κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά τσιγαρίζουμε τα υλικά που μόλις ψιλοκόψαμε και μόλις μαραθούν λίγο προσθέτουμε τη σάλτσα, τη ζάχαρη, το αλάτι, το πιπέρι, τη ρίγανη, ...
Η δεκαετία από τα 20 μέχρι και τα 30 χαρακτηρίζεται από μεγάλες αλλαγές τόσο στον προσωπικό όσο και στον επαγγελματικό τομέα. Μία γυναίκα στα 20 χρόνια είναι σαφώς πιο ανέμελη αφού κουβαλά ακόμα την νεανική «τρέλα» σε αντίθεση με μία στα 30 που έχει να αναλάβει περισσότερες ευθύνες αντιμετωπίζοντας τες με περισσότερη ωριμότητα. Όλες αυτές οι αλλαγές βρίσκουν...
Αλάτι: Όσο και να αντιπαθούμε αυτό το νοστιμότατο υλικό που κάθε φορά που το γευόμαστε σκεφτόμαστε πόσο άραγε να ενθαρρύνουμε την κυτταρίτιδα που φλερτάρει μα τα ποδαράκια μας, υπάρχουν πολλά καλά και αρκετοί λόγοι που το κάνουν να παίρνει άξια μία σταθερή θέση στα ντουλάπια της κουζίνας μας. Το αλάτι είναι θαυματουργό… στην καθαριότητα του σπιτιού μας....
