Μια μέρα στη Δ.Ε.Θ.
Και τώρα που τέλειωσε η έκθεση και δεν υπάρχει κανένα συμφέρον προβολής της ας διατυπωθούν κάποιες σκόρπιες σκέψεις σχετικά με την διοργάνωση και τα εκθέματα. Τιμώμενη χώρα την χρονιά αυτή ήταν η Κίνα οπότε επειδή στην Θεσσαλονίκη το παρακάνουμε με το οτιδήποτε, όλα είχαν το χρώμα της χώρας γύρω μας ακόμη και έξω από την έκθεση. Παράδειγμα τα περίεργα κι ωραία εκείνα φαναράκια που υπήρχαν σε όλο το κέντρο στις κολόνες της πόλης, τα χτενίσματα των εργαζομένων μέσα στην έκθεση στα περισσότερα περίπτερα που συνοδεύονταν από εκείνα τα ξυλάκια, τα χρώματα κόκκινο-χρυσό-κίτρινο που κυριαρχούσαν.
Αλλά το καλό έγινε, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι από την Κίνα, επισκέπτες και επιχειρηματίες από όσα είδα, οπότε δεν πήγε στράφι όλη αυτή η προετοιμασία και όλη αυτή η διακόσμηση.
Επειδή είμαι καταναλωτικός τύπος και λάτρης του καπιταλισμού πάντα κυκλοφορώ με παρέα όπου υπάρχουν προϊόντα προς πώληση και έχω χρήματα για να τα αποκτήσω. Οπότε πήρα δυο φίλους για να με συγκρατήσουν από τυχόν γιουρούσια σε ράφια και σουβενίρ και κινήσαμε για το μεγαλύτερο ετήσιο πανηγύρι της πόλης μας.
Το εισιτήριο ανέβηκε στα πέντε ευρώ, το πρώτο χαστούκι ήρθε με το καλημέρα. Κάποτε δίναμε τρία ευρώ θυμάμαι και λέγαμε ότι ήταν και ακριβό. Μπαίνουμε μέσα και ο αχανής, μεγάλος χώρος της εκθέσεως ανοίγεται μπροστά μας καμαρωτός-καμαρωτός. Οπότε ξεκινάμε το περπάτημα και την περιπλάνηση.
Επειδή είναι και σχετικά πρωί ακόμη στηνόμαστε σε ουρά γνωστής αλυσίδας καφεκοπτείων και περιμένουμε να παραγγείλουμε τον εσπρέσο μας σαν νεοέλληνες. Παραγγέλνουμε και πληρώνουμε για τρία κρύα καφεδάκια δέκα ευρώ. Τα δίνουμε τα λεφτά στο ταμείο. Γελάμε και κάνουμε και χαβαλέ με την ταμία. Και φεύγουμε. Δεύτερο χαστούκι.
Κατεβαίνουμε και μπαινοβγαίνουμε σε αδιάφορα τεράστια περίπτερα που σχετίζονται με διακόσμηση σπιτιού και γεύσεις από όλο τον κόσμο, γελάμε με το τουριστικό προϊόν των εταιριών που προσπαθεί να πωληθεί μέσα στο χάος του κόσμου και καθώς βγαίνουμε από το τελευταίο τέτοιου είδους περίπτερο αντικρίζουμε ένα βαγόνι που μπροστά του υπάρχει μια πινακίδα που γράφει ”μετρό”. Τρέξαμε και ορμήσαμε στο βαγόνι, δεν μου φάνηκε είναι η αλήθεια σαν βαγόνι του μετρό της Αθήνας, πιο πολύ σαν λεωφορείο του ΚΤΕΛ που έχει αδυνατίσει ήταν. Υπήρχε ένας χάρτης που έγραφε τις στάσεις του μετρό Θεσσαλονίκης (δεν παύει να είναι αστείο) και έφταναν μέχρι Καλαμαριά. Από την δυτική πλευρά βέβαια υπήρχαν σαν σχέδιο αλλά η υλοποίηση τους θα αργήσει από όσα λέγονται. Τώρα για ποιο λόγο να αργήσει να δημιουργηθεί ένα μέσο που θα διευκολύνει τους ανθρώπους να πηγαινοέρχονται στην βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης δεν μπορώ να καταλάβω. (Δυτικά, γι αυτό). Φύγαμε παραμερίζοντας τα πιτσιρίκια που έβγαιναν φωτογραφίες μέσα σε αυτό το απίστευτο θαύμα της τεχνολογίας και κοιτάζοντας τα σκουπίδια που υπήρχαν κάτω, δεξιά, αριστερά.
Περάσαμε από τα περίπτερα των σωμάτων ασφαλείας βεβαίως, αστυνομίας-στρατού-πυροσβεστικής όπου γινόταν πανικός. Ειδικά στο περίπτερο του στρατού όπου υπήρχαν και εκθέματα από παγκόσμιους πολέμους σε βιτρίνες δίπλα στον εξοπλισμό των στρατιωτών. Έξω υπήρχε κι ένας τοίχος σκαρφαλώματος όπου παιδιά ανεβοκατέβαιναν σε μια προσπάθεια να νιώσουν πρασινομπερέδες. Εμένα πιο πολύ για παιχνίδια χωρίς σύνορα μου φάνηκε. Δίπλα στον τοίχο αυτόν έστεκαν ακίνητοι και βαμμένοι με φούμο φορτωμένοι με εξοπλισμό εκστρατείας στρατιώτες για να τους θαυμάζουν περαστικοί και περίεργοι. (Τι κάνει κανείς για μια πενταήμερη).
Στην αστυνομία το μόνο που με εντυπωσίασε ήταν ένα drone που όπως πληροφορήθηκα έχει ήδη ξεκινήσει πτήσεις πάνω από την πόλη και κινηματογραφεί σχεδόν ένα εξάμηνο τώρα. Η πυροσβεστική κλασικά, πυροσβεστική.
Εκεί που χαθήκαμε ήταν στον χώρο του e-gaming, ένα μεγάλο περίπτερο με κονσόλες, νέες κυκλοφορίες παιχνιδιών, συλλεκτικά, φιγούρες, υπολογιστές και γενικά ένα σημείο που το πορτοφόλι σου αδειάζει. Πολλοί διαγωνισμοί και πολλά δώρα για τους συμμετέχοντες κίνησαν το ενδιαφέρον πολλών παιχνιδόφιλων και ειδικά μικρότερων ηλικιών. Φάγαμε ένα δίωρο εκεί μέσα και κλαίγοντας αποχωρήσαμε κοιτάζοντας σαν χάνoι τους cosplayers. Και του χρόνου με υγεία με περισσότερα παιχνίδια.
Στο καθιερωμένο live δεν καθίσαμε επειδή οι καλλιτέχνες ήταν αμφιβόλου ποιότητας, γενικά η έκθεση πάσχει σε αυτό το κομμάτι. Η μέρα ήταν καλή, η έκθεση πήγε καλά θεωρώ για την πόλη και έδωσε όσα έπρεπε να δώσει. Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που τόσες ώρες ήταν όρθια και προσπαθούσαν για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού αντιμετωπίζοντας τον κάθε περίεργο.
Γράφει ο Αποστόλης Σαμακοβλής
ΔΞ/ΔΑ
Η Ελλάδα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Τα στελέχη των κομμάτων εργάζονται πυρετωδώς για να πείσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους . Στις 25 Ιανουαρίου θα αποδειχτεί ποιος έκανε καλύτερα τη δουλειά του. Η μήπως όχι;
Οι δημοσκοπήσεις που έγιναν γνωστές μέχρι και σήμερα αναφέρουν ότι γύρω στο 75-80% έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει και πως...
Ο καλός δάσκαλος
Όλοι οι δάσκαλοι έχουν ένα σχέδιο στο μυαλό τους, ένα όνειρο, μια ιδέα για το πώς πρέπει να είναι ή το πώς θέλουν ή θα ήθελαν να είναι ως εκπαιδευτικοί, αλλά κυρίως πώς οφείλουν να στέκονται ως άτομα απέναντι στους μαθητές τους....
Εκπαιδεύουμε τα παιδιά σαν να έχουν μόνο αριστερό ημισφαίριο εγκεφάλου
Σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες που μελετούν την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου αυτός χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια τα οποία όμως επικοινωνούν διαρκώς μεταξύ τους: το αριστερό ημισφαίριο των γνώσεων και της λογικής και το δεξιό ημισφαίριο των συναισθημάτων, της φαντασίας και της δημιουργικότητας. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να δίνουμε άλλο όνο...
Πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου -ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Και μη χειρότερα...
Μια από τις μεγάλες μου αγάπες και συνάμα ασθένεια[από αυτές που έχουν μόνιμα συμπτώματα] είναι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ που μέσα από τη σύνδεσή μου με την ΑΕΚ [ένα από τα πάθη μου με το οποίο έχω μάθει να ζω] αποτελούν εδώ και δεκαετίες και όσο μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου, αναπόσπαστο κομμάτι της καθ...
Το ημερολόγιο του σεξ μετά τον τοκετό
Επιστροφή στην ερωτική, σεξουαλική ζωή, ή αναμονή μέχρι νεοτέρων ανακοινώσεων; Ζήτημα που βασανίζει το ζευγάρι και κυρίως τον άνδρα, μετά την έλευση του μικρού απογόνου τους. Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζει η ανδρική παρουσία είναι πως πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει η σωματική και η ψυχολογική ετοιμότητα της συζύγου. Είναι λοιπόν, ο σύζυγος αρκετά εγκρατ...
Η ψυχολογία των χρωμάτων
Μπορεί η ψυχολογία μας να επηρεαστεί θετικά ή αρνητικά από τα χρώματα;
Πολλοί γιατροί και ειδικοί ψυχικής υγείας, μετά από μελέτη πολλών ετών, κατέληξαν στο γεγονός πως τα χρώματα έχουν την δύναμη να προκαλέσουν συναισθηματικές αντιδράσεις και να επηρεάσουν την διάθεσή μας.
Για πολλούς αρχαίους πολιτισμούς η χρωμοθεραπεία αποτελούσε μέρος...
20 πράγματα που εκνευρίζουν τα νήπια
Το μωράκι σας αργά ή γρήγορα θα μεγαλώσει και θα έχετε στο σπίτι σας ένα μικρό παιδάκι.
Τα μικρά παιδάκια ωστόσο, μπορεί να είναι χαριτωμένα και ξεκαρδιστικά, θυμώνουν όμως και ενοχλούνται πολύ εύκολα. Δείτε ποια είναι τα 20 πράγματα που ενοχλούν τα νήπια.
Να τους φορέσετε τζιν.
Να τα κρατάτε πολύ σφιχτά ή πολύ χαλαρά.
Να βάλετε σαλάτ...
‘’Ουδείς αναμάρτητος’’
Εδώ και αρκετό καιρό, παρατηρούμε μια ιδιότυπη ΄΄μονομαχία’’ μεταξύ ενός μέρους του πολιτικού κόσμου -της κυβερνητικής πλευράς συγκεκριμένα- και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ή έστω, κάποιων εξ΄ αυτών. Στόχος, η επικράτηση σε επίπεδο όχι μόνο εντυπώσεων αλλά , κυρίως, σε επίπεδο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό. Είναι μια μάχη η οποία , αν συνεχιστεί με τους...
Ο ισχυρός δεσμός μεταξύ δασκάλων και μαθητών: Λίγα λόγια από μία δασκάλα ακριβώς μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς
Όταν εργάζεσαι με παιδιά, ανακαλύπτεις τη μαγεία παντού! Πίστεψέ με, δεν είμαι το μοναδικό άτομο που το πιστεύει αυτό. Τα παιδιά με τις «ξεχωριστές δυνάμεις τους» μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις πως είσαι η νεότερη, η ομορφότερη, η εξυπνότερη, καθώς επίσης και η μαμά τους, ο μπαμπάς τους, ο ψυχολόγος τους, ο σούπερ ήρωάς τους!...
