2017 όπως 2016, 2015, 2014, 2013….

07-12-2016

Μια ακόμη χρονιά βαδίζει προς το τέλος της. Μαζί της από τη μια παίρνει εικόνες, πρόσωπα, παραστάσεις, γεγονότα ενώ , από την άλλη , ανοίγει το δρόμο για ελπίδες, όνειρα και προσδοκίες.

Ως είθισται, κάθε τέτοια χρονική περίοδο, λαμβάνει χώρα ένας απολογισμός τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο που περιλαμβάνει όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Λόγω της παρατεταμένης , μακροχρόνιας κρίσης που βιώνει ο τόπος μας και ο λαός μας, ο απολογισμός σε συλλογικό, εθνικό επίπεδο, μόνο αρνητικός και επώδυνος μπορεί να χαρακτηριστεί και να θεωρηθεί. Αυτό, δυστυχώς, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, υποθηκεύει τις ελπίδες, τα όνειρα και τις προσδοκίες για το 2017.

Όχι, η παραπάνω εισαγωγή δεν πρέπει να θεωρηθεί ούτε προιόν προσωπικής απογοήτευσης του γράφοντα ούτε προσπάθεια αρνητικής κριτικής και αντιπολίτευσης σε μια κυβέρνηση που μέσα σε ελάχιστο χρόνο αποδείχθηκε ίδια και χειρότερη σε σχέση με τους προηγούμενους που τόσα και τόσα δεινά συσσώρευσαν στο τόπο και στο λαό , με τη σύμπραξη πάντως του οποίου , αναρριχήθηκαν και διατηρήθηκαν στην εξουσία. Το συμπέρασμα που νομίζω ξεκάθαρα αποδίδεται στον τίτλο του κειμένου, αποτελεί συμπέρασμα και της πιο μετριοπαθούς αποτίμησης των όσων βιώσαμε το 2016[και όχι μόνο].

Ανεργία σταθερά υψηλή , η μεγαλύτερη στην ευρωζώνη, οι εισφορές στα ταμεία σε καθοδική πορεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις συντάξεις των επόμενων γενεών, εργασιακές σχέσεις ισοπεδωμένες, μισθοί και συντάξεις σε κάθετη, ελεύθερη πτώση, οι έλληνες-κατά κύριο λόγο νέοι- που εγκαταλείπουν την ελλάδα να αυξάνονται, όπως και οι πρόσφυγες και μετανάστες που φθάνουν και εγκλωβίζονται στον τόπο μας- άραγε γιατί δεν εξαφανίζονται όπως τόσο γλαφυρά είχε σχολιάσει αρμόδια υπουργός -, άνοδος του ρατσισμού και των ΄΄άκρων’’, εγκληματικότητα, άστεγοι, άποροι, συσσίτια και έρανοι, παιδεία που υποβαθμίζεται καθημερινά ευρισκόμενη υπό τον έλεγχο μαθητευόμενων μάγων και επαγγελματιών επαναστατών-καταληψιών, φόροι δυσβάσταχτοι που αν και άδικοι τελικά διατηρούνται και δεν καταργούνται, τιμές στα ύψη, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που τινάζει στον αέρα οποιαδήποτε θετική σκέψη και ευοίωνη προοπτική.

Σε όλα αυτά προσθέστε και το παραλήρημα Ερντογάν που εσχάτως μας πρόσθεσε και εθνικές ανησυχίες και προβληματισμούς καθώς και την για μια ακόμη φορά αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συννενοηθεί ακόμη και στα βασικά, στα επείγοντα. Ένα πολιτικό σύστημα που το μόνο που επιθυμεί είναι η εξουσία ανεξαρτήτως κόστος και τιμήματος. Εκλογές ζητάνε κάποιοι λες και έχουν να φέρουν το καινούργιο, το διαφορετικό, είμαστε εκλεγμένοι από το λαό απαντούν οι άλλοι[άραγε από πότε το 37-38/100 αποτελεί ξεκάθαρη λαική εντολή] σε ένα ξεκατίνιασμα εντός και εκτός βουλής, που θα το ζήλευαν και οι μεγαλύτερες φίρμες των πρωινών και μεσημεριανών πάνελ.

Προσωπικά, μόνο αισιόδοξος δεν είμαι. Προσπαθώ μόνο όπως και πάρα πολλοί άλλοι, να διατηρήσω τη ψυχραιμία μου, την ηρεμία μου, να το παλέψω όσο μπορώ όχι μόνο για μένα αλλά κυρίως για το παιδί μου, τα παιδιά μας. Αυτό πρέπει εκτιμώ, με το φτωχό μου το μυαλό, να κάνουν όσοι έχουν ακόμη δουλειά και σωματικές και ψυχικές δυνάμεις ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή ο απολογισμός της χρονιάς θα έχει κάποια ουσία και αξία. Προς το παρόν αναμένω τα εορταστικά προγράμματα των καναλιών σε επανάληψη-ευτυχώς- για να γευτώ έστω και νοερά πραγματική ατμόσφαιρα εορτών. Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά σε όλους και μακάρι η απαισιοδοξία μου να διαψευσθεί πλήρως αν και εκτιμώ ότι σύντομα η δημοκρατία θα λειτουργήσει ξανά ως ΄΄κολυμπήθρα του Σιλωάμ’’ στην οποία αριστεροί και δεξιοί θα ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους. Καλές γιορτές.