Όταν κάνεις μια δουλειά που απολαμβάνεις
Πάντα ζήλευα τους ανθρώπους που είχαν την τύχη να κάνουν μια δουλειά που αγαπούν. Άλλος θα το πει πολυτέλεια αλλά για μένα είναι ευλογία. Διότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στην καθημερινότητά σου από το να ξυπνάς κάθε πρωί και να βαρυγκωμάς ξεκινώντας τη μέρα σου γιατί δε θέλεις να πας στη δουλειά, γιατί σιχαίνεσαι αυτό που κάνεις και καταπιέζεσαι ψυχικά και σωματικά.
Η αλήθεια είναι πως στη ζωή μου γνώρισα ελάχιστους ανθρώπους που απολάμβαναν τη δουλειά σους. Τουλάχιστον, όμως, υπήρξαν ένας-δύο που πέραν της κούρασης ήταν -ας πούμε- ευχαριστημένοι με μία ευρύτερη έννοια. Αλλά πάντα όλοι θα είχαν κάποιο παράπονο έως θα βλαστημούσαν την ώρα που αναγκάστηκαν να κάνουν το συγκεκριμένο επάγγελμα. Πότε φταίει ο μισθός, πότε το ωράριο, πότε οι ώρες που ξοδεύεις για τη μετακίνηση, πότε η πίεση και το άγχος που σου προκαλεί, άλλοτε το ίδιο το αντικείμενο και οι αρμοδιότητες και φυσικά πολλές φορές το περιβάλλον και οι άνθρωποι που το απαρτίζουν.
Έτσι ήμουν κι εγώ στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου, από τότε τουλάχιστον που πρωτομπήκα στην αγορά εργασίας. Ξεκίνησα με όνειρα και αισιοδοξία πριν καν τελειώσω το Πανεπιστήμιο, ανυπομονούσα να πάρω το πτυχίο μου και να βγω στον επαγγελματικό στίβο έχοντας τόσες φιλοδοξίες (και τόσες ψευδαισθήσεις) ότι πλέον θα κάνω αυτό που θέλω, αυτό που αγαπώ. Ήμουν σίγουρη ότι δεν είναι κάτι το δύσκολο να βρεις μια δουλειά που θέλεις και την ευχαριστιέσαι. Θεωρούσα δεδομένο ότι τα βήματα είναι πολύ απλά και τελειώνοντας τη σχολή ξεκινάει το όνειρο και μια επιτυχημένη σταδιοδρομία στα μέτρα και τα σταθμά που εγώ έχω ορίσει. Ναι… όλη η αγορά εργασίας εμένα περίμενε και για μένα προετοιμαζόταν χρόνια πριν… Ας γελάσουμε όλοι μαζί!
Πέρασαν χρόνια αναζήτησης και περιπλάνησης σε διαφορετικούς τομείς εργασίας και ξεχωριστούς χώρους. Αλλού για λίγο έως ελάχιστα γιατί ήταν εντελώς έξω από εμένα κι αλλού για περισσότερο. Πουθενά, όμως, δεν ήταν για κάτι μόνιμο και μεταξύ μας δεν ήθελα να είναι γιατί δε θα μπορούσα ποτέ να συμφιλιωθώ με την ιδέα ότι μια ζωή θα κάνω κάτι που δε μου αρέσει. Η ιδέα να ξυπνάω το πρωί και να ανακατεύεται το στομάχι μου γιατί σιχαίνομαι αυτό που πάω να κάνω, ήταν αιτία ακόμα και για κατάθλιψη. Εγώ πάντα ήθελα να κάνω μια δουλειά που με γεμίζει, που την ευχαριστιέμαι αλλά και με βοηθάει να εξελιχθώ, να αξιοποιήσω τις ικανότητες και τα στοιχεία που χαρακτήρα μου, να δημιουργήσω… Ή τουλάχιστον να έχω τη δυνατότητα να ξυπνάω λίγο πιο ήρεμη και με λίγο θετικότερη ενέργεια από ότι συνέβαινε με τις περισσότερες δουλειές που δοκίμασα.
Εντάξει, οφείλω να παραδεχτώ ότι δεν ήταν πάντα και παντού τόσο άσχημα όσο ίσως ακούστηκε από τις περιγραφές μου. Υπήρξαν περίοδοι που βρέθηκα σε φυσιολογικούς χώρους εργασίας, χωρίς τρελά προβλήματα. Αλλά δεν έκανα αυτό που θα ήθελα να κάνω κι ακόμα κι αν δεν ήταν άσχημα τα πράγματα αυτό που δε με κράτησε για πολύ ήταν πως τα έβρισκα «άνοστα» και ανιαρά, αδιάφορα, βαρετά ή απλά έξω από εμένα. Κι ένιωθα περίεργα για τον εαυτό μου, ένιωθα τύψεις, ένιωθα απογοήτευση. Έλεγα μέσα μου γιατί να μην μπορώ να αρκεστώ σε κάτι τέτοιο; Γιατί να μην είμαι όπως τόσοι άλλοι που επίσης κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν ιδιαίτερα και συνεχίζουν να το παλεύουν, δεν τα παρατάνε. Και ένιωθα ακόμα χειρότερα όταν αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι μου έλεγαν ειρωνικά ότι για όλους έτσι είναι τα πράγματα, ότι τρέφω αυταπάτες αν περιμένω να βρω δουλειά που να μου αρέσει, ότι είμαι καλομαθημένη, ότι καμιά δουλειά δεν είναι ευχάριστη ή δεν έχει προβλήματα, κ.ο.κ.
Τα συμμεριζόμουν όλα αυτά και κατά καιρούς ήμουν έτοιμη να υποκύψω… είχα αρχίσει να πιστεύω κι εγώ πως πρέπει να προσαρμοστώ. Και κάπου εκεί θα βρισκόταν μπροστά μου ο ένας από τους λίγους τυχερούς που ήταν ευτυχισμένος με τη δουλειά του, που είχε καταφέρει να βγάζει λεφτά από ένα επάγγελμα το οποίο τον ευχαριστεί και το αγαπάει. Μα πώς είναι δυνατόν; σκεφτόμουν. Κι αν υπάρχουν κάποιοι, γιατί όχι κι εγώ; Και μέσα μου η αλήθεια είναι δεν τα είχα παρατήσει. Γιατί μπορεί εύκολα να έφευγα από μια δουλειά που με χαλούσε και δεν μου ταίριαζε σαν άνθρωπο καθόλου, δεν μπορούσα όμως με τίποτα να φύγω από αυτά που πάντα ήθελα και που στην ουσία ήμουν εγώ η ίδια. Δεν μπορούσα να παρατήσω τα όνειρά μου και να εγκαταλείψω την ελπίδα. Και χαίρομαι πολύ για αυτό. Είμαι περήφανη που ακόμα κι αν περιπλανήθηκα αρκετά δεν πρόδωσα τις ιδέες και τις αξίες που, έμεινα πιστή στις αρχές μου και δεν υπέκυψα σε αυτά που κορόιδευα ή θα με έκαναν μια άλλη. Μπορεί για λίγο να πέρασα από χώρους που ήταν έξω από εμένα αλλά τουλάχιστον δεν έκανα πράγματα για τα οποία θα έπρεπε να μετανιώσω ή να ντρέπομαι τον ίδιο μου τον εαυτό.
Και τελικά μπορεί να πέρασε πολύς καιρός αλλά αφού δεν έπαψα να προσπαθώ και να ελπίζω δικαιώθηκα. Ήρθε η στιγμή στη ζωή μου που βρήκα μια δουλειά που όχι απλά την κάνω χωρίς να βαριέμαι και χωρίς να βαρυγκωμώ αλλά την απολαμβάνω. Μια δουλειά που ξεκίνησε σαν χόμπι για να αξιοποιήσω το χρόνο μου και να διοχετεύσω την ενέργεια και τη δημιουργικότητά μου, για να κατευνάσω τις καλλιτεχνικές ανησυχίες που πάντα είχα μέσα μου και ποτέ δεν κατάφερα να «δαμάσω». Και το καλύτερο; Μια δουλειά που δε χρειάστηκε να βάλω μπάρμπα απ’ την Κορώνη για να τη βρω! Αλλά αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό για μένα κι αξίζει όλα τα λεφτά (ακόμα κι αν αυτά που παίρνω είναι ελάχιστα) βρήκα μια δουλειά που με κάνει ξυπνάω το πρωί με όρεξη και χαίρομαι που θα σηκωθώ από το κρεβάτι μου για να βρεθώ εκεί.
Τι μπορείτε να κάνετε για να χαλαρώσετε μετά από μια δύσκολη εβδομάδα
Η καθημερινότητα είναι γεμάτη υποχρεώσεις για όλους μας. Δεν μας φτάνει το 24ωρο για να τα προλάβουμε όλα. Δουλειά, οικογένεια, σπίτι, φίλοι. Προκειμένου να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε είναι απαραίτητες και κάποιες στιγμές χαλάρωσης. Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε για να διώξετε το άγχος μετά από μια κουραστική εβδομάδα; ...
«Υπάρχουν και οι άλλοι part3»
Δεκέμβρης μπήκε και σημαίνει ένα και μόνο πράγμα για μικρούς και για μεγάλους που αρνούνται πεισματικά να μεγαλώσουν, έρχονται Χριστούγεννα. Έρχεται η γιορτή που το κάθε πιτσιρίκι γράφει σε έναν μυστήριο Άγιο με έλκηθρο για να του φέρει δωράκι αφού πρώτα ξεκαθαρίσει πως ήταν καλό παιδί όλο τον χρόνο, έρχεται η γιορτή που θα πάρει ο καθένας μας από πέντε κιλά...
Πως θα καταφέρω το παιδί μου να διαβάζει;
Στην αρχή κάθε νέας σχολικής χρονιάς, αλλά και πάμπολλες φορές κατά την διάρκειά της, ίσως λίγο πριν ή μετά από τα μεγάλα διαστήματα αργιών και σχολικών διακοπών, πολλοί είναι οι γονείς που αγωνιούν για το πώς το παιδί τους θα μπει ξανά στην διαδικασία του προγραμματισμού της σχολικής του καθημερινότητας και μελέτης. ...
Κάθε φορά που εντυπωσιάζεις αποκτάς και έναν εχθρό!
Ο Ισπανός ψυχολόγος και ψυχίατρος Ενρίκε Ρόχας αναφέρει πως «όσοι νιώθουν ότι αποτελούν αντικείμενο του φθόνου συναδέλφων, συμμαθητών, γειτόνων, φίλων, ακόμα και συγγενών, πρέπει να ξέρουν πως το πιο σημαντικό είναι να προφυλάσσονται, να μην εκτίθενται σε καταστάσεις που προκαλούν και οξύνουν αυτό το συναίσθημα».
Για το τόσο ανθρώπινο ελάττωμα του φθόνου,...
ΠΕΡΙ ''ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ''
Εδώ και καιρό, έχει ξεκινήσει μια ατέρμονη συζήτηση γύρω από το θέμα της ΄΄αριστείας'' και αν θα πρέπει το εκπαιδευτικό μας σύστημα να την ενισχύει ή να την αποθαρύνει. Η κουβέντα έχει πάρει ευρύτερες διαστάσεις και έχει πλέον ιδεολογικά χαρακτηριστικά κάτι που συχνά την καθιστά ανούσια ή και επιδερμική....
''Διδυμότειχο μπλουζ''
Δύσκολη η προσαρμογή. Δύσκολος ο θάλαμος. Δύσκολες οι σκοπιές. Νιώθεις ότι στερείσαι της ελευθερίας σου. Χάνεις την άνεση του σπιτιού σου. Χάνεις τις προηγούμενες ανέσεις σου. Μοναξιά....
Mία γενιά από ηλίθιους; - Εξαιρετικό άρθρο ενός 14χρονου νέου που όλοι πρέπει να διαβάσουν
Όσο και αν είναι επώδυνο για μένα , δυστυχώς ανήκω σε αυτήν τη γενιά.
Αναφέρομαι βεβαίως, βεβαίως στη γενιά ανθρώπων που έχουν γεννηθεί στην
Ελλάδα την περίοδο από 1998 και πάνω.Μια γενιά που μεγάλωσε με σύντροφο
την τεχνολογία. Μία γενιά που πήρε τελείως διαφορετικό δρόμο από την
προηγούμενη,μια πορεία που ίσως δεν είναι αναστρέψιμη. Τι συμβαίνει
...
Κατάσταση αμόκ: τι είναι και πως αντιμετωπίζεται
Όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε τον όρο «αμόκ» για να περιγράψουμε είτε απλές καταστάσεις όπως ξέφρενα παιδιά σε ένα πάρτυ γενεθλίων είτε πιο συνθέτες όπως μια μαζική δολοφονία.
Συνήθως η αναφορά αυτή γίνεται όταν κάποιος βρίσκεται σε μια διαταραγμένη ψυχική κατάσταση που προκαλεί όλεθρο.
Στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί θα μάθ...
10 μαθήματα σοφίας από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν
Πόσο σύγχρονη μπορεί να είναι μια φράση που ειπώθηκε στις αρχές του 20ου
αιώνα; Στην περίπτωση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, πολύ! Στο βιβλίο 85 μαθήματα ατομικής
σοφίας για σχετικά δύσκολα προβλήματα...