Πατέρας και κόρη. – Μια σχέση τόσο όμορφη μα και τόσο ιδιαίτερη και δύσκολη.
Αφιερωμένο στην Ανθή μου… για τα γενέθλιά της.
Κάθε ανθρώπινη σχέση είναι όμορφη, ιδιαίτερη και ξεχωριστή. Κατά την άποψή μου όμως, καμία δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όσα περικλείονται στη σχέση του πατέρα με την κόρη του. Μια σχέση ισχυρή, βαθιά μα και τόσο ιδιόμορφη και θα τολμούσα να πω, επώδυνα μοναδική.
Ως πατέρας μιας 11χρονης κόρης, βιώνω αυτές τις ιδιαιτερότητες εδώ και αρκετά χρόνια πια και τολμώ να πω ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με τα όσα σε καθημερινό επίπεδο γεύομαι και τα οποία είναι τόσο απλά μα ανυπέρβλητα σημαντικά. Αξίζει , όσο και αν κάποιες φορές πονάει, να το ζήσει κάποιος.
Για τον άνδρα 3 είναι οι γυναίκες της ζωής του, η μάνα, η σύντροφος - κυρίως αυτή που είναι η μητέρα των παιδιών του και από την οποία ποτέ δεν χωρίζει ακόμη και αν είναι χώρια- και η κόρη του. Η τελευταία, σε βάθος χρόνου αποδεικνύεται η πιο σημαντική διότι αποτελεί εικόνα, αντανάκλαση και συμπλήρωμα των άλλων δύο. Είναι η ολοκλήρωση του άνδρα η απόκτηση μιας κόρης διότι, ας μην γελιόμαστε, αυτή τη δέχεται και την αποδέχεται όπως είναι, χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς ανταλλάγματα.
Η καθημερινότητα γοητευτική, σύνθετη, αντιφατική, εξόχως δυνατή και συναρπαστική μα και συχνά επώδυνη. Πώς να μην είναι όταν βλέπεις ένα μωρό , γένος θηλυκού όμως από την αρχή με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αργά αλλά σταθερά να μετατρέπεται σε γυναίκα. Πώς να μην είναι όταν για πρώτη φορά ακούσεις από τα χείλη της το “σ΄ αγαπώ μπαμπά” να ηχεί σαν τη πιο μελωδική λαλιά, σαν ουράνια μελωδία. Πώς να μην είναι όταν με τα πρώτα της βήματα θα έρθει γεμάτη σκέρτσο και νάζι να σε αγκαλιάσει. Πώς να μην είναι όταν βλέποντάς τη να μεγαλώνει νιώθεις την αγωνία να μεγαλώνει και να προσδοκάς για αυτή ό,τι καλύτερο και περισσότερο. Πώς να μην είναι όταν με τους πρώτους έρωτες στη ζωή της νιώθεις σιγά – σιγά να αποκαθηλώνεσαι από το θρόνο σου, από το θρόνο του άνδρα της ζωής της. Πώς να μην είναι όταν πια αυτή βρει τον άντρα της ζωής της και νιώσεις ότι φεύγει από κοντά σου ακόμη και αν αυτή, με το δικό της μοναδικό, ξεχωριστό τρόπο είναι πάντα εκεί δίπλα σου.
Η καθημερινότητα ενός άνδρα είναι ιδιαίτερη, ξεχωριστή, μοναδική, απαιτητική. Για χάρη όμως της κόρης του αλλάζει και παύει να έχει τον άγριο, “μπρουτάλ” χαρακτήρα όσο δύσκολο -πιστέψτε με- και αν είναι αυτό. Το νιώθω τώρα που γράφω αυτό το κείμενο ίσως γιατί η σχέση αυτή με έκανε να νιώσω τόσο πολλά, τόσο όμορφα και δυνατά, που δυσκολεύομαι να της τα πω… Η αείμνηστη Βίκυ Μοσχολιού τραγούδησε κάποτε “δεν ξέρω πόσο σ΄ αγαπώ, μέτρο δεν έχει η αγάπη, είναι απ’ τον ήλιο πιο ψηλά…” . Της το τραγουδώ όταν τη μαλώνω, της το τραγουδώ όταν την αδικώ, της το τραγουδώ όταν δυστυχώς την απογοητεύω, της το τραγουδώ όταν την πιέζω και θα της το τραγουδώ όσο ζω.
Υ.Γ. Θέλω ειλικρινά να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του SIMPLYLIFE αλλά και τους αναγνώστες για την “κατάχρηση της φιλοξενίας” που με το συγκεκριμένο κείμενο κάνω. Ελπίζω ότι όλοι θα με καταλάβουν.
Τέλος καλοκαιριού = ευκαιρία για μια νέα αρχή
Μέχρι πριν 2 ημέρες, βρισκόμουν σε μια όμορφη, αμμώδη παραλία στα σύνορα του νομού Λάρισας με αυτόν του νομού Πιερίας που έχω την τύχη να έχω το ταπεινό μου εξοχικό λίγο πριν τον γνωστό και -δυστυχώς ή ευτυχώς- κοσμικό πια Πλαταμώνα. Πέρασα αρκετές μέρες όπως εδώ και πολλά χρόνια, προσπαθώντας να ξεκουραστώ και...
Εκπαιδεύουμε τα παιδιά σαν να έχουν μόνο αριστερό ημισφαίριο εγκεφάλου
Σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες που μελετούν την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου αυτός χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια τα οποία όμως επικοινωνούν διαρκώς μεταξύ τους: το αριστερό ημισφαίριο των γνώσεων και της λογικής και το δεξιό ημισφαίριο των συναισθημάτων, της φαντασίας και της δημιουργικότητας. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να δίνουμε άλλο όνο...
Τα υπέρ και τα κατά της εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευσης
Τα τελευταία χρόνια έχει οργανωθεί, και ως ένα σημείο εξελιχθεί, μια νέα, διαφορετική εκπαιδευτική πραγματικότητα που ονομάζεται εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση. Ειδικά για την Ελλάδα, αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο που ακόμη δεν έχει πλήρως εξελιχθεί και διαδοθεί σε μεγάλο μέρος τουλάχιστον, του κοινού.Για τα εκπαιδευτικά δεδομένα όμως...
«Πολιτική» και Πολιτική
Οι εκλογές πέρασαν. Ο «κυρίαρχος» λαός μίλησε. Μόνο που για ακόμη μια φορά, δεν είπε τίποτα. Τίποτα καινούργιο και επί της ουσίας διαφορετικό. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι στο αποτέλεσμα της κάλπης αλλά, στην απόφαση για συνέχιση της ίδιας πολιτικής πρακτικής που σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται για τις...
Ποιος νηστεύει την Σαρακοστή;
Η Σαρακοστή αναμφίβολα είναι η μεγαλύτερη και ιερότερη περίοδος νηστείας για την ορθοδοξία καθώς την ακολουθεί η ιερότερη γιορτή των Χριστιανών, το Πάσχα....
Motivation is the Key!
Είναι πολύ σημαντικό γενικά να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα. Ας τα δούμε για λίγο γκρι, έστω. Τα πάντα ξεκινάνε από την ψυχολογία μας και όταν αυτή είναι πεσμένη δυστυχώς αυτό ζωγραφίζεται πάνω μας και δεν μπορούμε να δράσουμε, σε κανένα επίπεδο. Αν τώρα είσαι άνεργος, λοιπόν, μη σε παίρνει από κάτω...
«Μου 'παν θα βάλεις τα χακί»
Και εκεί που κάθεσαι και πωρώνεσαι με το καινούργιο σου παιχνίδι κολλημένος στην οθόνη του υπολογιστή σου για δύο και βάλε ώρες, εκεί που προσπαθείς να βρεις την κλειδαρότρυπα κατά τις επτά το πρωί μέσα σε ζάλη και τυφλωμένος από το αλκοόλ (είσαι και πιτσιρίκος οπότε δικαιολογείται), εκεί που ξυπνάς το πρωί αγκαλιασμένος με το άλλο σου μισό (για αυτόν το μήν...
«Ένας γείτονας»
Από τα ηχεία μου βαράει ο Αδιάφορος, ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια των Active Member γραμμένο πριν από πολλά χρόνια (θαρρώ ακόμη πήγαινα δημοτικό όταν κυκλοφόρησε) είναι εμπνευσμένο από έναν τύπο που δεν τον ενδιέφερε τίποτε άλλο στην ζωή πέρα από κάτι τηλεκατευθυνόμενα αμαξάκια και μπαταρίες για να τα οδηγά. Και ψιλά για να αγοράζει τις μπαταρίες για τα...
1919-2019 / 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Ποντίων
Ο 20ος αιώνας υπήρξε για την Ελλάδα ο αιώνας των μεγάλων αντιθέσεων. Θρίαμβοι μα και εθνικές τραγωδίες. Πρόοδος μα και προσφυγιά και μετανάστευση. Δημοκρατία μα και πραξικοπήματα και δικτατορίες. Σύμπνοια σε καταστάσεις όπως ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος μα και διχασμοί, εμφύλιοι. Στην κορυφή, ίσως, των εθνικών μας συμφορών ...
