Βόμβα στο Κορδελιό: «Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί»
Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα από το ξεσπίτωμα, μια εβδομάδα από όταν σχεδόν εβδομήντα χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, τα σπίτια τους, το βιος τους ολόκληρο και υποχρεωτικά να αποχωρήσουν από το μαγικό πλέον Κορδελιό, όλα για χάρη μιας ξεχασμένης και μη σκασμένης βόμβας του δευτέρου πολέμου του παγκόσμιου. Στιγμές πανικού, φωνές και ποδοβολητά, σπρωξίματα και χαστούκια ήταν τα πρώτα σημάδια που έδειξαν πως το πρωινό της 12ης του Φλεβάρη θα χαραχτεί στη μνήμη τόσο των κατοίκων της δυτικής Θεσσαλονίκης όσο και στους πολίτες και κατοίκους ολόκληρης της Ελλάδας. Τι λέω, της υφηλίου. Του πλανήτη. Του σύμπαντος. Σφιχταγκαλιάσματα μανάδων και παιδιών, φιλιά πατεράδων στις μοναχοκόρες τους, αρπαγές νεανίων που θύμιζαν παιδομάζωμα κι όλα κάτω από την αυστηρή περιφρούρηση και εποπτεία των σωμάτων ασφαλείας συνέθεταν αυτό το Χιτσκοκικό-Κινγκικό σενάριο, κι όλοι προσεύχονταν οι άριστα εκπαιδευμένοι άνδρες του σώματος ασφαλείας να απενεργοποιήσουν την βόμβα ισχύος χιλιομέτρων ώστε να μη καταστραφεί όλη η Θεσσαλονίκη. Με τόσες προσευχές τελικά, ο στόχος επιτευχθεί, η βόμβα απενεργοποιήθηκε κι οι ξεριζωμένοι γύρισαν στις εστίες τους. Συγγνώμη, παρεκτράπηκα, ας συνεχίσω κανονικά.
Λοιπόν, γύρω στις εφτά το πρωί της Κυριακής ακούω το κουδούνι της εξώπορτας να βαράει, φωνή αστυνομικού να λέει πως πρέπει υποχρεωτικά να εκκενώσω το σπίτι και την φωνή της μαμάς μου να ουρλιάζει πως πρέπει να εγκαταλείψουμε το σκάφος γιατί βρήκαμε σε παγόβουνο. Ναι, με τα πολλά πείστηκα κι εγώ να φύγω από το σπίτι, έβαλα σε μια τσάντα όλα τα χαρτιά που πιστοποιούσαν ότι υπήρχα στη ζωή, γιατί αν γίνει μια στραβή και κάποιος τα ζουλάρει είναι ένας Γολγοθάς το να τα ξαναβγάλεις όλα. Καβάλησα αμάξι φίλου και μαζί με αυτόν τον φίλο κατηφορίσαμε προς Αριστοτέλους. Όπου περιμέναμε κι άλλους φίλους.
Να πω και αλήθεια, η παρουσία της αστυνομίας ήταν έντονη κι αυτό ήταν καλό γιατί μέχρι και τώρα που γράφω τούτο το ταπεινό κείμενο δεν άκουσα για κανένα κρούσμα ληστείας τις ώρες που η περιοχή ήταν καμένη γη. Η βοήθεια των εθελοντών ήταν εκεί, υπήρχε σε στάσεις λεωφορείων και σε ευπαθείς ομάδες και ήταν ίσως περισσότερο σημαντική από τα κολατσά και τους χυμούς που μοιραζόντουσαν στα κέντρα προσωρινής κρατήσεως των μαζών. Λεωφορεία ΟΑΣΘ και τα άλλα τα ανθρώπινα μάζευαν τους κατοίκους και τους πήγαιναν στα παραπάνω κέντρα.
Τώρα ας επανέλθω στην βόλτα στην Αριστοτέλους, γιατί κακά τα ψέματα περί βόλτας μιλάμε. Μάλλον σαν μια κοπάνα γυμνασίου, που ροβολάς άσκοπα από τις οχτώ το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Κατεβήκαμε κάτω λοιπόν, φάγαμε ωσάν τα βόδια για να μπούμε στο κλίμα αφού δεν ξέραμε αν θα εξουδετερωθεί η βόμβα οπότε απολαμβάναμε το τελευταίο μας γεύμα και την τελευταία μέρα μας κλπ, κλπ. Μετά πήγαμε για τον πρώτο καφέ της ημέρας, ακολούθησαν κι άλλοι δυο. Ο δρόμος γιομάτος με Κορδελιώτες- Ευοσμιώτες-Αμπελοκηπιώτες- Μενεμενιώτες, εν ολίγοις γνωστοί μεταξύ μας όλοι. Κοινό σημείο αναφοράς σε όλους μας, το χαμόγελο του τύπου βολοδέρνουμε άδικα, ξέρουμε πως θα λειτουργήσουν όλα ομαλά. Τι κάνουμε;
Μάθαμε γύρω στις έντεκα νομίζω πως ο πυροκροτητής αφαιρέθηκε, μετά από ένα τρίωρο ξεκινήσαμε για πίσω αν και δεν είχαν ανοίξει οι δρόμοι αλλά επειδή είμαστε Έλληνες δεν μας ένοιαξε. Μέσα από στενά και δρομάκια βρεθήκαμε σπίτια μας γύρω στις δυόμισι. Έτσι απλά και σαν να μην έγινε τίποτα συνεχίζουμε την καθημερινότητα μας. Πολύ κακό για το τίποτα ή μια καλά οργανωμένη επιχείρηση εκκένωσης κατοικημένης περιοχής, διαφορά δεν βρίσκω, αυτό που ξέρω είναι πως η προβατοποίηση καλά κρατεί, ο πανικός είναι ριζωμένος μέσα μας και σε στιγμές που απαιτούν αν έχουμε λογική αντιδρούμε σαν αρνιά την ώρα της σφαγής. Δεν αντιδρούμε.
Υ.Γ. 1 : Ο άλλος ο θεός ήθελε να μεσολαβήσει ο δήμος να μεταφερθούν δέκα κλουβιά με καναρίνια. Ένας φιλόζωος πραγματικός, οι υπόλοιποι που κόπτονται για τα δικαιώματα των ζώων που ήταν όλη την εβδομάδα που προετοιμαζόταν για εκκένωση η μισή δυτική Θεσσαλονίκη και τα ζωάκια θα έμεναν στο δρόμο οπότε αν γινόταν η στραβή δε θα γλίτωναν;
Υ.Γ. 2 : Το συνολικό κόστος της όλης επιχείρησης ανήλθε γύρω στα δέκα χιλιάδες ευρώ. Με τόσα έξοδα για βενζίνες, στέγαση κατοίκων, ενοικίαση αμαξιών, όλος ο μηχανισμός της περιφέρειας στο πόδι και μόνο τόσα λεφτά. Μπράβο στον διαχειριστή για την οικονομία του, ας αναλάβει και την χώρα μπας και την σώσει.
Υ.Γ. 3: Έμαθα πως στην Γερμανία επειδή είχαν παρόμοιο πρόβλημα μετέδιδαν τις εξελίξεις για την εξουδετέρωση. Αυτό.
Αποστόλης Σαμακοβλής
Ανακύκλωση: μύθοι και αλήθειες
“Το σύστημα ανακύκλωσης στις ΗΠΑ βρίσκεται σε κρίση” γράφει στην ιστοσελίδα Mother Jones ο συντάκτης Λουκ Γουέλαν.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανακύκλωση στην αντιπέρα όχθη του Ατλαντικού Ωκεανού μοιάζουν με τα δικά μας. Καταρχάς, οι μπλε κάδοι, όπου αναμειγνύονται διάφορα ρεύματα ανακύκλωσης (πλαστικές συσκευασίες, γυαλί, χαρτί), συχνά “μολύνονται”...
Αιολικά, φωτοβολταϊκά, ανακύκλωση και αφαλάτωση στο πρώτο πράσινο αεροδρόμιο του κόσμου
Στο Αρχιπέλαγος Γκαλαπάγκος στον Ειρηνικό Ωκεανό, μια από τις πλέον περιβαλλοντικά ευαίσθητες και πλούσιες σε βιοποικιλότητα περιοχές του πλανήτη λειτουργεί το πρώτο κυριολεκτικά “πράσινο” αεροδρόμιο στον κόσμο.
Το αεροδρόμιο Seymour στο νησί Μπάλτρα κατασκευάστηκε το 2012 και ενσωματώνει μια σειρά από πράσινες τεχνολογίες και πρακτικές: είναι κατασκευασμ...
Ανακύκλωση τώρα!
«Μείωσε, ξαναχρησιμοποίησε, ανακύκλωσε και επανέλαβε» (reduce- reuse- recycle- repeat). Ένα από τα πιο διαδεδομένα συνθήματα της εκστρατείας υπέρ της ανακύκλωσης, που είναι τόσο απαραίτητη στις μέρες μας....
Βακτήριο που τρώει πλαστικά μπουκάλια ανοίγει νέους δρόμους στην ανακύκλωση
Ένα βακτήριο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα τρέφεται με πλαστικό και ως εκ τούτου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη νέων μεθόδων ανακύκλωσης.
Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές από την Ιαπωνία, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο μικροοργανισμός επιδεικνύει αξιοσημείωτη ικανότητα στη διάσπαση ενός πλαστικού ευρείας χρήσης, του τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, γνωστ...
Απαγορευμένα υλικά για τους μπλε κάδους της ανακύκλωσης
Οι μπλε κάδοι της ανακύκλωσης συσκευασιών, συχνά φορτωμένοι με κάθε είδους σκουπίδι, δίνουν μια εικόνα των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ακόμα η ανακύκλωση στη χώρα μας. Φανερώνουν όμως και τη σύγχυση για το τι πρέπει να πέφτει ή όχι στον μπλε κάδο, την οποία έχουν ακόμα και πολίτες που θέλουν να συμμετέχουν στην ανακύκλωση....
Ανακύκλωση…τρόπος ζωής για τώρα και για μετά!
Η ανακύκλωση έχει μπει τα τελευταία χρόνια στη ζωή μας με δυναμικό τρόπο, ο αριθμός των ατόμων που μπαίνουν στην διαδικασία της ανακύκλωσης αυξάνεται σταθερά και αυτό αποτελεί τεράστιο όφελος για τον πλανήτη μας. Ως γνωστών οι διαθέσιμοι πόροι της γης όλο και λιγοστεύουν και σε αυτό δίνει δραστική λύση η ανακύκλωση...
Πλαστικές σακούλες: η άνοδος, η πτώση και όσα πρέπει να γνωρίζετε
Κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται ένα τρισεκατομμύριο πλαστικές σακούλες παγκοσμίως, αριθμός που μεταφράζεται σε περίπου δύο εκατομμύρια κάθε λεπτό.Η συχνότητα της χρήσης διαφοροποιείται σημαντικά ανά χώρα, από 400 και πλέον ανά άτομο σε πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης σε μόλις τέσσερις σε χώρες όπως η Δανία και η Φινλανδία...
Φωτοβολταϊκά: κοινοτικό μικροδίκτυο επιτρέπει την πώληση ενέργειας στη γειτονιά
Μια νεοφυής εταιρεία στη Νέα Υόρκη φιλοδοξεί να μπει «σφήνα» στους μεγάλους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας με ένα σύστημα κοινοτικών μικροδικτύων που βασίζεται στην αγοραπωλησία της ενέργειας που παράγουν οικιακά φωτοβολταϊκά σε στέγες.
Το μικροδίκτυο Brooklyn Microgrid αξιοποιεί μια τεχνολογία με την ονομασία «TransActive Grid», η οποία αποτελείται τόσο α...
Πλαστικά καπάκια "μετατρέπονται" σε κοντάρια αθλητών του άλματος επί κοντώ!
Σε κοντάρια αθλητών άλματος επί κοντώ μετατρέπονται χιλιάδες πλαστικά καπάκια, δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους προπονούνται στο συγκεκριμένο αγώνισμα του στίβου να ακολουθήσουν το όνειρό τους, αφού τα κοντάρια είναι εξαιρετικά δαπανηρά.
...
