Spy – Κριτική ταινίας

Ελένη Κόρδα19-06-2015

Σκηνοθεσία: Πολ Φέιγκ

Ηθοποιοί: Μελίσα ΜακΚάρθι, Τζέισον Στέιθαμ, Τζουντ Λο, Ρόουζ Μπερν



Υπόθεση: H Σούζαν Κούπερ (Μελίσα ΜακΚάρθι) είναι μια πράκτορας της CIA που εργάζεται περιορισμένη σ’ ένα γραφείο παρέχοντας τεχνική υποστήριξη στους πράκτορες που βρίσκονται έξω στη δράση. Όταν ο συνεργάτης της σκοτώνεται ενώ βρισκόταν σε επικίνδυνη αποστολή και ταυτόχρονα αποκαλύπτεται η βιτρίνα πολλών πρακτόρων της CIA, η Κούπερ αναγκάζεται να βγει στην ενεργό δράση και να εισχωρήσει στον υπόκοσμο ενός επικινδύνου εμπόρου όπλων προκειμένου να αποτρέψει την παγκόσμια καταστροφή. Όμως, ένας από τους πράκτορες της CIA (Τζέισον Στέιθαμ), o οποίος παραιτήθηκε από την υπηρεσία, τώρα απειλεί να εκθέσει ολόκληρη την επιχείρηση σε κίνδυνο.



Περισσότερα: Αυτή την περίοδο, ο σκηνοθέτης Πολ Φέιγκ αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο της κωμωδίας (όπως παλιότερα μεσουρανούσαν σκηνοθέτες σαν τους αδερφούς Φαρέλι). Με μεγάλες εμπορικές επιτυχίες στο ενεργητικό του, όπως το Φιλενάδες (Bridesmaids, 2011) και το The Heat (2013), ο Φέιγκ (ο οποίος έχει εργαστεί και ως ηθοποιός και μάλιστα, κάνει guest εμφανίσεις σε όλες του τις ταινίες) έχει καταφέρει να αποκτήσει φανατικό κοινό με το οποίο μοιράζεται παρόμοιο χιούμορ. Και όπως όλοι οι σκηνοθέτες που γνώρισαν την επιτυχία σ’ ένα είδος, ο Φέιγκ έχει και αυτός ένα συγκεκριμένο σκηνοθετικό ύφος που όπως φαίνεται και από την τελευταία του ταινία, το Spy, δεν προτίθεται να το αλλάξει σύντομα. Πάντα με μούσα του την τροφαντή Μελίσα ΜακΚάρθι, ο Φέιγκ αρέσκεται στο να βάζει τους ήρωες του σε οριακά ακραίες καταστάσεις, από τις οποίες προσπαθούν να ξεφύγουν επιστρατεύοντας σχεδόν αληθοφανείς αντιδράσεις και φυσικά, αθυροστομία και «βρώμικα» αστεία.



Εκτός από τον Φέιγκ, και η πρωταγωνίστριά του - η αρκετά ταλαντούχα Μελίσα ΜακΚάρθι - έχει υιοθετήσει την ίδια μανιέρα και την επιστρατεύει σχεδόν σε κάθε της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη. Χρησιμοποιεί το βάρος της ως ατού και αυτοσαρκάζεται για να αποσπάσει το γέλιο του κοινού. Και ενώ θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να κατακρίνουμε την ΜακΚάρθι για κακογουστιά και στασιμότητα, σε μια πολύ σκληρή βιομηχανία, όπως είναι η μηχανή παραγωγής σταρ του Χόλυγουντ, το να αυτοσαρκάζεσαι με τις αδυναμίες σου ίσως είναι το πιο εύκολο και το πιο εύλογο πράγμα προκειμένου να ανταγωνιστείς τους «πλαστικούς» συναδέλφους σου.



Το Spy είναι μια κατασκοπευτική κωμωδία, η οποία σατιρίζει ταινίες τύπου James Bond τονίζοντας την γελοιότητα των καταστάσεων. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη ταινία που διακωμωδεί τον μύθο του σούπερ-κουλ πράκτορα, καθώς έχουν προηγηθεί πολλές άλλες ταινίες με παρόμοιο στόχο (βλέπε Get Smart, 2008 – Johnny English, 2003 – ταινίες Austin Powers κ.ά.), μερικές πιο πετυχημένες από κάποιες άλλες. Η ταινία έχει ως βασικό πυρήνα κωμωδίας το γεγονός ότι μια παχουλή πράκτορας που δεν έχει εμπειρία στην ενεργό δράση καλείται τώρα να γίνει μυστική πράκτορας χωρίς να είναι ιδιαίτερα όμορφη ή κουλ (γιατί αυτά είναι τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζονται οι μυστικοί πράκτορες και όχι τόσο η ικανότητα). Το στερεότυπο του εύγλωττου, όμορφου και γενικά κουλ πράκτορα έρχεται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν η κατασκοπία μεταξύ των ΗΠΑ και της Πρώην Σοβιετικής Ένωσης βρισκόταν σε έξαρση και οι πράκτορες που επιλέγονταν να γίνουν μυστικοί και να εισχωρήσουν στον εχθρό έπρεπε να είχαν ειδικά χαρίσματα. Στη συνέχεια, βέβαια, οι ταινίες του μυθικού πράκτορα 007 υπερτόνισαν αυτά τα ειδικά χαρίσματα των μυστικών πρακτόρων σε σημείο εξωπραγματικό και στη συνείδηση του κόσμου πέρασε η εικόνα του πράκτορα που παρουσιάζεται στις ταινίες του James Bond: ευφυής, εύγλωττος, στιλάτος, εξοπλισμένος με υπερσύγχρονα γκάτζετ και πάντα ικανός να διαχειριστεί τη δυσκολότερη των καταστάσεων με ψυχραιμία και άνεση.



Η ταινία διατηρεί το στερεότυπο του Bondικού πράκτορα στους χαρακτήρες που ερμηνεύουν οι εξαιρετικοί Τζέισον Στέιθαμ και Τζουντ Λο και δείχνει τι θα γινόταν αν ένας πιο γήινος και καθημερινός άνθρωπος αναλάμβανε να συμμετάσχει σε μυστική αποστολή υψηλού κινδύνου. Η ΜακΚάρθι βρίσκεται στο στοιχείο της και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: τα κάνει θάλασσα, αυτοσαρκάζεται και βρίζει. Η ταινία είναι κομμένη και ραμμένη στο υποκριτικό της στυλ και γι αυτό η ΜακΚάρθι είναι ιδιαιτέρως απολαυστική και αστεία, ενώ ορισμένες ατάκες της είναι αρκετά πετυχημένες και ξεσηκωτικές. Η Ρόουζ Μπερν, σ’ έναν ρόλο αρκετά διαφορετικό απ’ ότι έχει κάνει ως τώρα, είναι πολύ καλή και επιδεικνύει το ταλέντο της στην κωμωδία σε ξεκαρδιστικούς διαλόγους με την ΜακΚάρθι. Τέλος, ο σκηνοθέτης Πολ Φέιγκ πετυχαίνει το στόχο του και μας παρουσιάζει μια καλογυρισμένη ταινία δράσης με γερές δόσεις κωμωδίας που αποτελεί δέλεαρ για μια καλοκαιρινή έξοδο στον κινηματογράφο.



Ετυμηγορία: Σε γενικές γραμμές, η ταινία τα «spy» (έπρεπε να το κάνω το λογοπαίγνιο), καθώς έχει άπλετο χιούμορ και μπόλικη δράση, η οποία διαδραματίζεται σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Η Μελίσα ΜακΚάρθι δίνει ρέστα σ’ έναν ρόλο που υποστηρίζει άνετα, ενώ οι συμπρωταγωνιστές της την πλαισιώνουν υπέροχα και όλοι τους τσαλακώνονται προκειμένου να αποσπάσουν το γέλιο του θεατή. Και το πετυχαίνουν. Ό,τι πρέπει για το ανάλαφρο καλοκαιράκι!



Βαθμολογία: 7,5/10